Ελλάδα 28.02.2025, 12:00

28 Φεβρουαρίου 2023: « Η νύχτα που σώπαιναν οι λύκοι γιατί… ούρλιαζαν οι άνθρωποι»

Πέρασαν δύο χρόνια από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, στοιχίζοντας την ζωή σε 57 ανθρώπους

Στις 28 Φεβρουαρίου 2023, η Ελλάδα συγκλονίστηκε από την τραγωδία στα Τέμπη, όταν δύο τρένα, η επιβατική αμαξοστοιχία και η εμπορευματική αμαξοστοιχία , συγκρούστηκαν με τραγικές συνέπειες. Στην τραγωδία έχασαν τη ζωή τους 57 άνθρωποι και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν, ενώ οι εικόνες και οι μνήμες από εκείνη τη φριχτή νύχτα παραμένουν χαραγμένες στη συλλογική μνήμη της χώρας.

Η σύγκρουση σημειώθηκε μεταξύ των σταθμών Λάρισας και Νέων Πόρων, όταν τα δύο τρένα κινούνταν σε αντίθετες κατευθύνσεις στην ίδια γραμμή. Το δυστύχημα άφησε πίσω του αμέτρητους πενθούντες, με τις οικογένειες των θυμάτων να ζητούν δικαιοσύνη και την αναγνώριση των αιτίων που οδήγησαν στη σύγκρουση.

Η τραγωδία αυτή επέφερε έντονες αντιδράσεις και κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, με πολίτες και πολιτικούς να απαιτούν να αποδοθούν ευθύνες και να ληφθούν μέτρα για την αποφυγή ανάλογων καταστάσεων στο μέλλον.

Τέμπη Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕ

Εξομολογίσεις συγγενών μετά το μοιραίο δυστήχημα που σύνεβη στην κοιλάδα των Τεμπών

Σπάραξε η μητέρα της Κέλλυς: «Η ζωή μου τελείωσε εκείνο το βράδυ που έσβησε και το παιδί μου»

Την Παρασκευή, δύο χρόνια μετά την τραγωδία στα Τέμπη, η Άννα Καρατζόγλου, μητέρα της αδικοχαμένης Κέλλυς, μίλησε με σπαρακτικά λόγια για τον πόνο που βιώνει:

«Αυτά τα δύο χρόνια είναι αφόρητα δύσκολα, αβίωτα. Η ζωή μου τελείωσε εκείνο το βράδυ. Απλά κυλάει μετά, απλά επιβιώνεις, δεν ζεις. Ακόμα και τώρα νομίζω ότι ζω έναν εφιάλτη. Αντί το παιδί μου να χαίρεται τη ζωή του, εγώ τρέχω σε τρισάγια και μνημόσυνα. Γιατί; Γιατί;»

Συνέχισε, λέγοντας: «Αναρωτιέμαι καθημερινά πού βρίσκω τη δύναμη να αντέχω. Οφείλω στο παιδί μου, που μου το πήραν, να δώσω τη μάχη μου. Πρέπει να κάνω τα πάντα για να τιμωρηθούν. Την Παρασκευή θα πάω στα Τέμπη, εκεί όπου το παιδί μου άφησε την τελευταία του πνοή, ένα συγγνώμη να σας πω εγώ, δεν το λένε άλλοι… Δύναμη εύχομαι, τι να πω…».

Ο Νίκος Πλακιάς, που έχασε τις δύο κόρες του και την κόρη του αδελφού του στο δυστύχημα, απευθύνθηκε στους πολίτες για τις συγκεντρώσεις της Παρασκευής, επισημαίνοντας ότι «ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των οικογενειών και πρέπει να συμμετάσχει σε όλα τα συλλαλητήρια, σε όλες τις πόλεις. Είναι σημαντικό να είναι πολύ προσεκτικοί. Όσοι θα βγουν στους δρόμους, το κάνουν για τα παιδιά και τους συγγενείς τους.

Δεν επιθυμούμε καμία πολιτική εκμετάλλευση ούτε να ρίξουμε καμία κυβέρνηση. Η φωνή του κόσμου που θα φωνάξει για «δικαίωση» πρέπει να ηχήσει ειρηνικά και με σεβασμό. Να θυμόμαστε τους ανθρώπους μας με τιμή, να ανάψουμε ένα κερί και να απομακρύνουμε όποιον προσπαθήσει να παραστρατήσει ή να δημιουργήσει επεισόδια».

 

Η συγκλονιστική ομιλία της Μαρίας Καρυστιανού για τον χαμό του παιδιού της 

«Τα τελευταία δύο χρόνια και μετά τον άδικο χαμό της κόρης μου αναμετριέμαι καθημερινά με την ενοχή ότι δεν κατάφερα να βοηθήσω το δικό μου παιδί να ζήσει. Δεν κατάφερα να της παρέχω αρκετό οξυγόνο, δεν φρόντισα να αποφύγει την αδιανόητη διαφθορά που της στέρησε τη ζωή και που ακόμα τη βλέπω γύρω μου να απειλεί τη ζωή άλλων. Τόλμησαν να πουν πως θυσιάστηκε. Θυσίες πολιτών στον βωμό ποιου Θεού, ακριβώς; Δεν μας είπαν. Του δικού τους Θεού, του χρήματος που υπηρετούν» είπε η Μαρία Καρυστιανού.

«Δυστυχώς, χωρίς να το επιλέξουμε εμείς και όλοι εσείς, αναλάβαμε να δρούμε για την αποκατάσταση της υγείας μιας ολόκληρης κοινωνίας και είμαστε η πιο αληθινή, δυνατή και ελπιδοφόρα ομάδα που θα μπορούσε να υπάρχει» συμπλήρωσε.

«Παρ’ όλο που δεν καταφέραμε να είμαστε δίπλα στα αγαπημένα μας παιδιά όταν εκείνα μας χρειάστηκαν πιο πολύ από ποτέ και αυτό θα είναι μια ανοιχτή πληγή στην ψυχή μας μέχρι την αντάμωση μαζί τους» τόνισε σε άλλο σημείο.

«Οι φερόμενοι ως αθώοι δειλιάζουν να αποχωριστούν την ασυλία τους, στην οποία απεγνωσμένα και άνανδρα έχουν γαντζωθεί. Οι φερόμενοι ως αθώοι δειλιάζουν να παρουσιαστούν στους φυσικούς δικαστές τους, όπως γίνεται με όλους εμάς τους έλληνες πολίτες. Οι φερόμενοι ως αθώοι παρακάμπτουν και καταστρατηγούν με μυστικό και ύπουλο τρόπο τα άρθρα του Συντάγματος που εξασφαλίζουν την ισότητα μεταξύ όλων. Οι φερόμενοι ως αθώοι βαστάνε εμμονικά τους τίτλους τους και αποποιούνται χωρίς επιχειρήματα την όποια ευθύνη. Αυτοπαρουσιάζονται ως άμεμπτοι και άμοιροι ευθυνών. Ντροπή!» κατέληξε η Μαρία Καρυστιανού.

Ελένη Βασάρα, μητέρα της Αγάπης Τσακλίδου…Η Ελένη Βασάρα αποχαιρέτησε για πάντα την φοιτήτρια κόρη της Αγάπη Τσακλίδου. Πονάει κάθε μέρα και μίλησε στον ΣΚΑΪ (βλ. 2ο βίντεο) για τον αγώνα διαρκείας που δίνει μέχρι οι ένοχοι να τιμωρηθούν.

«Εγώ έχασα το μονάκριβο παιδί μου το καταλαβαίνετε; Μπορείτε να το διανοηθείτε; Δηλαδή πήγε το παιδί για ένα βράδυ και δε γύρισε. Γιατί δε γύρισε; Ένα θέμα που υπάρχει βέβαια και μας τους συγγενείς μας απασχολεί πολύ και μας εξοργίζει, είναι ότι οι κατηγορίες για πολλούς από αυτούς είναι πλημμεληματικές. Δηλαδή είναι αδιανόητο να ακούμε για κατά συρροή ανθρωποκτονία από αμέλεια. Εγώ αυτά σκέφτομαι και οργίζομαι και αδυνατώ να πιστέψω πώς έχασα το παιδί μου», αναφέρει η Ελένη Βασάρα, μητέρα της 23χρονης Αγάπης.

Μαρτυρίες από επιζώντες 

Ήταν 28 Φεβρουαρίου 2023, όταν οι δείκτες του ρολογιού έδειχναν 23:22, και το χρονικό της τραγωδίας ξεκινούσε στην περιοχή του Ευαγγελισμού, κοντά στους Τέμπη της Λάρισας. Δύο τρένα συγκρούστηκαν με σφοδρότητα, προκαλώντας το ανείπωτο κακό: 57 θύματα και δεκάδες τραυματίες. Εκείνη η νύχτα βύθισε ολόκληρη τη χώρα στο πένθος και άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της.

Δύο χρόνια μετά, οι επιζώντες σπάζουν τη σιωπή τους και μεταφέρουν τις ιστορίες τους, προσπαθώντας να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη των γεγονότων που τους σημάδεψαν για πάντα. Μέσα από τις συγκλονιστικές τους μαρτυρίες, ζωντανεύει ξανά η φρίκη εκείνης της νύχτας: η αγωνία, οι εκκωφαντικές κραυγές, και η απεγνωσμένη μάχη για επιβίωση, εικόνες που παραμένουν ανεξίτηλες στο μυαλό τους.

Ντίνα Μαγδαλιανίδη

Η Ντίνα Μαγδαλιανίδη, επιζήσασα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, περιέγραψε με συγκλονιστικά λόγια την εμπειρία της, τονίζοντας ότι ήταν η πρώτη φορά που ταξίδευε με τρένο.

«Ήταν η πρώτη φορά που έπαιρνα το τρένο», είπε η Ντίνα, αποκαλύπτοντας ότι το μόνο που θυμόταν μετά τη σύγκρουση ήταν η εικόνα του τρένου που φλεγόταν. «Μου έδιναν πολλά φάρμακα, οπότε ήταν δύσκολο να θυμηθώ ακριβώς τι συνέβη. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι έπεσα πάνω σε σιδηρόβεργες με τα πόδια και σύρθηκα προς ένα χωράφι», πρόσθεσε. Η τραυματίας εξομολογήθηκε ότι η πρώτη σκέψη της, όπως και στο ατύχημα, ήταν η οικογένειά της και η ανησυχία για το αν θα είναι καλά.

Η μαρτυρία της Ντίνας αποκαλύπτει τις βαθιές ψυχικές και σωματικές πληγές που άφησε το τραγικό συμβάν στην ίδια και σε όσους επέζησαν.

Άγγελος Φανουράκης

Ο Άγγελος Φανουράκης, ένας από τους λίγους επιβάτες που κατάφεραν να επιβιώσουν από το φρικτό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, βρισκόταν στα πρώτα τρία βαγόνια του μοιραίου τρένου. Ο 20χρονος φοιτητής, που ταξίδευε στο δεύτερο βαγόνι, ήταν από τους ελάχιστους που γλίτωσαν από τη σφοδρή σύγκρουση και τις έντονες φλόγες που ακολούθησαν. Παρά τα τραύματα που υπέστη, με κατάγματα στη μέση, η τύχη του τον έσωσε από τα χειρότερα.

«Ήμουν στο βαγόνι δύο. Την ώρα της σύγκρουσης ακούστηκε ένας πολύ δυνατός θόρυβος και ταυτόχρονα μία λάμψη, μετά ένα κενό και μετά ήρθε ο εκτροχιασμός του βαγονιού. Επικράτησε σκοτάδι. Μετά αναποδογύρισε το βαγόνι μας και βρεθήκαμε εκτός των θέσεών μας και όλα είχανε μαυρίσει.

Ήμουν με άλλα δύο κορίτσια στο βαγόνι και ευτυχώς η μία δεν είχε χάσει το κινητό της, είχαμε φακό για να βλέπουμε. Κατάφερα να βρω το κινητό και μετά είχα και εγώ φακό οπότε ήταν πιο εύκολο να βρούμε τρόπο διαφυγής και ευτυχώς είχε μείνει ένα μικρό παραθυράκι και πήγαμε στο κεντρικό βαγόνι που ήταν τα υπόλοιπα παιδιά. Είχε σπάσει ένα τζάμι, πετούσαμε τις βαλίτσες κάτω και μετά ένας, ένας κρεμόμασταν από το τζάμι από το παράθυρο και πηδήξαμε», περιέγραψε χαρακτηριστικά ο Άγγελος.

 Δημήτρης Κεφαλάς

Ο Δημήτρης Κεφαλάς, είναι ένας από τους επιζώντες της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών.  Ο Δημήτρης απέδωσε την επιβίωσή του από το βαγόνι που μετατράπηκε σε άμορφη μάζα, στο γεγονός ότι εκτοξεύτηκε από τα τζάμια και προσγειώθηκε σε ένα χωράφι.

«Ούτε ανάσα μπορούσα να πάρω, ούτε να δω καλά. Το μόνο που ξεχώριζα ήταν οι φωτιές, οι φωνές των ανθρώπων», αφηγήθηκε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως σε κάποια φάση έχασε τις αισθήσεις του και όλα ήταν τόσο ακαριαία, που δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς είχε συμβεί.

«Για καλή μου τύχη» λέει δηλώνοντας ευγνωμοσύνη, μια κοπέλα κι ένα αγόρι τον έσπρωχναν και του έλεγαν πως «πρέπει να φύγουμε, αλλιώς θα πεθάνουμε» παρά το γεγονός πως εκείνος, τους ζητούσε να τον αφήσουν εκεί, αφού οι πόνοι ήταν τόσο έντονοι που ένιωθε ότι δεν μπορεί να κινηθεί, «είχα κόψει το πόδι μου, είχα σπάσει το πλευρό μου, είχα κακώσεις στο κεφάλι, κακώσεις στους πνεύμονες, δεν μπορούσα να ανασάνω» περιγράφει μεταξύ άλλων.

 Ευδοκία Τσαγκλή

Η Ευδοκία Τσαγκλή βρισκόταν στο τρίτο βαγόνι και ήταν μία από τους επιβάτες που κατάφεραν να βγουν ζωντανοί από την κατεστραμμένη και φλεγόμενη αμαξοστοιχία μετά την τραγική σύγκρουση.

«Ήμουν στο τρίτο, αλλά δεύτερο επιβατικό βαγόνι. Δεν ξέρω τι να πω για εμένα, νιώθω πολύ μικρή για να μιλήσω για το σωματικό μου τραύμα μπροστά σε αυτό το ανυπολόγιστο ψυχικό πλήγμα που έχουμε όλοι υποστεί. Είναι μια ολόκληρη χώρα που πενθεί αυτή τη μαζική απώλεια. Είμαι εδώ για να μοιραστώ την πίστη μου. Η ενέργεια δεν καταστρέφεται ποτέ και αυτές οι ψυχές παραμένουν κοντά μας, ακόμη κι αν δεν είναι πια μαζί μας».

Συγκέντρωση για τα Τέμπη

Η συγκέντρωση για τα Τέμπη είναι μία εκδήλωση που διοργανώνεται για να τιμηθούν τα θύματα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος που συνέβη στις 28 Φεβρουαρίου 2023, όταν δύο τρένα συγκρούστηκαν με τραγικά αποτελέσματα, αφήνοντας πίσω τους 57 νεκρούς και αρκετούς τραυματίες. Οι συγκεντρώσεις αυτές πραγματοποιούνται με σκοπό να τιμήσουν τη μνήμη των θυμάτων και να ζητήσουν δικαιοσύνη, αλλά και να αναδείξουν τα αίτια του ατυχήματος και τις ευθύνες για τη συντήρηση και ασφάλεια των σιδηροδρόμων.

Πολλοί συγγενείς των θυμάτων, επιζώντες και πολίτες συγκεντρώνονται σε διάφορες πόλεις της χώρας, ιδιαίτερα στην Αθήνα, όπου γίνεται και η μεγαλύτερη πορεία. Οι συμμετέχοντες απαιτούν δικαιοσύνη για τα θύματα και καλούν για μεταρρυθμίσεις στο σύστημα μεταφορών και τη βελτίωση των υποδομών για να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά ένα τέτοιο τραγικό γεγονός.

Η συγκέντρωση είναι συνήθως ειρηνική, με συνθήματα για την απονομή δικαιοσύνης και την αλλαγή πολιτικών, και πραγματοποιείται υπό το πρίσμα της μνήμης και του πένθους για όσους έχασαν τη ζωή τους.

Η συγκέντρωση για τα Τέμπη έχει πολλούς στόχους, με κύριο σκοπό να τιμήσει τη μνήμη των θυμάτων και να ζητήσει δικαιοσύνη. Αν και κάθε συγκέντρωση μπορεί να έχει διάφορες επιδιώξεις, μερικοί από τους βασικούς στόχους περιλαμβάνουν:

Αναζήτηση δικαιοσύνης: Να αποδοθούν ευθύνες και να επιδιωχθεί η τιμωρία όσων ευθύνονται για το τραγικό δυστύχημα, ώστε να υπάρξει δικαιοσύνη για τα θύματα και τις οικογένειές τους. Η συγκέντρωση λειτουργεί ως φωνή για να ακουστούν τα αιτήματα για τη διαλεύκανση της υπόθεσης.

Αναγνώριση της κοινωνικής αδικίας: Να αναδειχθούν οι χρόνιες παθογένειες και οι παραλείψεις στο σύστημα σιδηροδρόμων και στις δημόσιες υποδομές, ώστε να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο. Οι πολίτες ζητούν μια συνολική αναβάθμιση των δημόσιων μεταφορών και της ασφάλειας τους.

Ενίσχυση της δημόσιας ευαισθητοποίησης: Μέσω των συγκεντρώσεων, οι πολίτες προσπαθούν να ενημερώσουν και να ευαισθητοποιήσουν το κοινό για τη σοβαρότητα του γεγονότος και τις συνέπειες του, ενισχύοντας την αίσθηση της κοινωνικής ευθύνης και της ανάγκης για αλλαγές.

Αλληλεγγύη και στήριξη στους επιζώντες και τις οικογένειες των θυμάτων: Η συγκέντρωση στέλνει το μήνυμα της αλληλεγγύης προς τους συγγενείς και φίλους των θυμάτων, προσφέροντας στήριξη και ενδυνάμωση στη δύσκολη διαδικασία του πένθους και της αναζήτησης δικαιοσύνης.

Τέμπη


Ακολουθήστε μας στο Google News για να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα