Γράφει ο Δημήτρης Γ. Παπαδοκωστόπουλος - Αυτό που επισημαίνει ο Κ. Καραμανλής είναι ότι οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις εμμέσως έχουν συμβιβαστεί με μια πραγματικότητα, που έχει αντανάκλαση και στα εθνικά θέματαΟ πρώην πρωθυπουργός τονίζει όταν μιλάει αυτά που έχει ανάγκη η χώρα. Προχθές προειδοποίησε το πολιτικό σύστημα ότι το ρολόι δείχνει μετά τις δώδεκα και ότι όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.Η κρίση εμπιστοσύνης της κοινωνίας στους θεσμούς δεν ήταν αποτέλεσμα μιας ημέρας ή ενός γεγονότος. Έρχεται από μακριά και έχει βάθος.Έχουν συμβεί και συμβαίνουν πολλά που αποτυπώνονται στα λόγια του Καραμανλή: «Η πολιτική ομαλότητα και ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική δημοκρατία έχουν ως θεμελιώδες προαπαιτούμενο την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, την εμπέδωση κράτους δικαίου, την ουσιαστική ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Όταν αυτά αμφισβητούνται, όταν ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και μάλιστα διαρκώς διευρυνόμενο πιστεύει ότι αυτά δεν ισχύουν, ότι οι ευαίσθητοι θεσμοί χειραγωγούνται, ότι το κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, ότι οι κυβερνήσεις αγνοούν τις ανάγκες της και δεν καταλαβαίνουν τις αγωνίες της, ότι οι ισχυροί δεν ελέγχονται, ότι η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται επί των λιγότερο ευνοημένων πολιτών, τότε έχουμε κρίση. Κρίση απαξίωσης, κρίση απονομιμοποίησης, κρίση αμφισβήτησης και απόρριψης του θεσμικού πλαισίου και του πολιτικού συστήματος».Η εμπιστοσύνη, για παράδειγμα, στη δικαιοσύνη έχει τρωθεί από παλιά, αρκεί να θυμηθούμε την περιπέτεια με το Χρηματιστήριο γύρω στο 2000, όπου όλα πήγαν περιέργως κατ’ ευχήν και ούτε αποδείχτηκαν χειραγωγήσεις μετοχών… Και τούτο παρά το ότι έγινε η μεγαλύτερη ανακατανομή εισοδήματος, αρκετοί έχασαν τα πάντα και -το κυριότερο- η ελληνική κεφαλαιαγορά στιγματίστηκε. Η αίσθηση στον κόσμο είναι ότι όλα στήνονται και ότι οι ισχυροί μπορούν ατιμώρητα να κάνουν το οτιδήποτε, καθώς οι θεσμοί έχουν χάσει την αποτελεσματικότητά τους, ενώ οι πολιτικές δυνάμεις ασχολούνται με ελάσσονα για την κοινωνία θέματα και μείζονα μόνο για τις ίδιες. Η φυγή τόσων εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων στο εξωτερικό μετά τη χρεοκοπία (που ανοήτως αποδεχθήκαμε ως μονόδρομο) είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας να υπάρξουν δουλειές στο εσωτερικό της χώρας, ενώ πρόσφατα πιάσαμε το ΑΕΠ του 2009.Η οικονομία των υπηρεσιών έχει στιγματιστεί απ’ όλους, αλλά μέχρι τώρα το οικονομικό μοντέλο δεν έχει αλλάξει, ενώ οι αυξήσεις των εισοδημάτων είναι αποτέλεσμα των κρατικών παρεμβάσεων. Επενδυτές δεν έρχονται, γιατί το κράτος υπολειτουργεί, με τις υπηρεσίες υποδοχής τους να προσπαθούν να τους κάνουν τη ζωή δύσκολη.Αυτό που επισημαίνει ο Κ. Καραμανλής είναι ότι οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις εμμέσως έχουν συμβιβαστεί με αυτή την πραγματικότητα, που έχει αντανάκλαση και στα εθνικά θέματα. Και προκειμένου να δικαιολογούμε την ανοχή στην προκλητική γείτονα εμφανιζόμαστε ως ειρηνιστές και προσφέρουμε «διακηρύξεις φιλίας» στην Τουρκία, που στην πράξη τις αγνοεί. Η περιπέτεια με το καλώδιο στην Κάσο και οι πιρουέτες που βλέπουμε σήμερα μεταξύ Λευκωσίας και Αθηνών για το θέμα αποκαλύπτουν το βαθύτερο πρόβλημα.Ο πρώην πρωθυπουργός, συνεπής με τη δική του ιστορία, τους προειδοποιεί όλους, καθώς όλους τους αφορά η απαξίωση, με δεδομένο ότι ελάχιστοι πολιτικοί μπορούν να περπατήσουν σήμερα παντού στην Ελλάδα…Πηγή ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ