Η συγκινιτική ιστορία του Χρόνη Εξαρχάκου: Η μάχη με τον καρκίνο και ο μοναχικός του αποχαιρετισμός στο νοσοκομείο

Ο σπουδαίος ηθοποιός της ασπρόμαυρης εποχής

Το 1982, μετά το κλείσιμο της παράστασης «Το παραμύθι πάει σύννεφο» στο θέατρο «Ακροπόλ», που στάθηκε η τελευταία του εμφάνιση στη σκηνή, καθώς και την ολοκλήρωση της κινηματογραφικής δουλειάς «Εδώ και τώρα αγγούρια! Πόσα φάγατε σήμερα;» σε σκηνοθεσία Δαδήρα, ο Χρόνης Εξαρχάκος έμαθε ότι πάσχει από μια σοβαρή μορφή καρκίνου.

Υποβλήθηκε σε χειρουργείο στο Λονδίνο, όμως η επέμβαση δεν ήταν επιτυχημένη.

Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην εκπομπή «Σήμερα», είχε πει για την περιπέτεια με το συκώτι του: «Όταν κάποιος είναι άρρωστος, σημαίνει πως έχει κάποια σοβαρή ασθένεια. Και δεν είναι κάτι πρόχειρο, αυτό το εξέτασα και με το γιατρό μου. Το γεγονός είναι πως κάνουμε μια πάρα πολύ σκληρή δουλειά και το ξέρετε πολύ καλά αυτό. Όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορεί να κλείσει το θέατρο, επειδή αρρώστησε ένας πρωταγωνιστής, ένας ηθοποιός, ένας μουσικός. Και πήγα με μισή διάθεση και πόνους να κάνω παράσταση.

Όλο αυτό εις βάρος μου, διότι το κοινό δεν μπορεί να ξέρει σε τι κατάσταση βρίσκομαι εγώ και αν πρέπει να κάνω παράσταση. Βέβαια, εγώ είχα ενοχλήσεις από το συκώτι μου από πολύ παλιά. Αρχικώς, θα πρέπει να κάνω κάποιες εξετάσεις και μετά θα δούμε αν θα νοσηλευτώ σε νοσοκομείο».

Η κατάστασή του γινόταν όλο και χειρότερη και είχε ξεκινήσει να βλέπει το τέλος, αλλά τις ώρες που ο πόνος βρισκόταν σε ύφεση, ο Εξαρχάκος δεν έχανε το χιούμορ του και αστειευόταν συνέχεια με τις νοσοκόμες.

Συμπαραστάτες του σ’ αυτόν τον αγώνα για τη ζωή του, ήταν η Ρένα Βλαχοπούλου και ο Γιάννης Δαλιανίδης.

Τον βοήθησαν οικονομικά και του συμπαραστάθηκαν όσο κανείς. Τη στιγμή που πέθανε στο νοσοκομείο ήταν μόνος. Ήταν 27 Σεπτεμβρίου 1984 και κηδεύτηκε στο Α’ Νεκροταφείο.

Ένα χρόνο μετά το θάνατό του, το 1985, απεβίωσε και η μητέρα του από κατάθλιψη.