Και όμως ήταν αλήθεια: Οι Δέκα Πληγές του Φαραώ συνέβησαν

Πάπυρος περιγράφει πώς ήταν

Ένα αρχαίο αιγυπτιακό κείμενο που είναι γνωστό ως «Πάπυρος του Ίπουερ» προκαλεί αίσθηση, καθώς φαίνεται να καταγράφει γεγονότα που θυμίζουν έντονα τις δέκα βιβλικές πληγές που αναφέρονται στο βιβλίο της Εξόδου.

Το χειρόγραφο, το οποίο αποδίδεται σε έναν γραφέα με το όνομα Ίπουερ, έχει τη μορφή θρηνητικού ποιήματος και περιγράφει μαζικές καταστροφές, λιμούς, θανάτους και φυσικές καταστροφές που έπληξαν την Αίγυπτο.

«Το ποτάμι έγινε αίμα»

Στο κείμενο υπάρχει η φράση «Υπάρχει αίμα παντού… Ιδού, ο Ποταμός είναι αίμα», μια αναφορά που θυμίζει την πρώτη πληγή της Βίβλου, όταν ο Νείλος μετατράπηκε σε αίμα. Στο βιβλίο της Εξόδου αναφέρεται ότι ο Μωυσής ύψωσε τη ράβδο του και χτύπησε τα νερά του ποταμού, με αποτέλεσμα όλα τα νερά να γίνουν αίμα, σκοτώνοντας τα ψάρια και δηλητηριάζοντας το νερό.

Ο πάπυρος κάνει επίσης λόγο για περιβαλλοντική καταστροφή: «Δέντρα κόβονται, κλαδιά ξεριζώνονται» και «Ο σιτάρι λείπει από παντού», φράσεις που συνδέονται με τις βιβλικές πληγές του χαλαζιού και της πείνας.

Παράλληλες αφηγήσεις με τη Βίβλο

Σύμφωνα με τη Βίβλο, οι δέκα πληγές που έπληξαν την Αίγυπτο περιλάμβαναν μεταξύ άλλων σμήνη από βατράχια, σκνίπες και μύγες, θανατηφόρες ασθένειες στα ζώα, επώδυνες εξανθήματα, σφοδρή χαλαζόπτωση, επιδρομές ακρίδων, τρεις ημέρες απόλυτου σκότους και τέλος τον θάνατο όλων των πρωτότοκων γιων.

Ο Ίπουερ περιγράφει την κοινωνική και περιβαλλοντική καταστροφή με στίχους όπως «Το θρήνος είναι σε όλη τη χώρα, αναμειγμένος με μοιρολόγια», κάτι που θυμίζει την Εξοδο 12:30: «Δεν υπήρχε σπίτι όπου να μην υπήρχε νεκρός».

Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Τα πουλιά δεν βρίσκουν ούτε καρπούς ούτε χόρτα», μια φράση που συνδέεται με το βιβλικό επεισόδιο της πληγής των ακρίδων, όταν «τίποτα πράσινο δεν έμεινε σε δέντρα ή φυτά σε όλη την Αίγυπτο».

Η επιστημονική οπτική

Οι εκτιμήσεις τοποθετούν τη συγγραφή του παπύρου μεταξύ 1550 και 1290 π.Χ., με αρκετούς μελετητές να θεωρούν πιθανή σύνδεσή του με τη βιβλική χρονολογία της Εξόδου, περίπου το 1440 π.Χ. Ο βιβλικός ιστορικός Μάικλ Λέιν σημειώνει: «Δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για την ακριβή χρονολόγηση, αλλά η γραφή του δείχνει ότι ίσως πρόκειται για μαρτυρία αυτόπτη μάρτυρα».

Ωστόσο, πολλοί ερευνητές προειδοποιούν ότι, παρά τις εντυπωσιακές ομοιότητες, δεν πρέπει να θεωρείται άμεση απόδειξη της Εξόδου. Το κείμενο είναι ποιητικό, αποσπασματικό και δεν αναφέρει ούτε τον Μωυσή ούτε τους Ισραηλίτες.

Η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος

Ο πάπυρος, που φυλάσσεται σήμερα στο Ολλανδικό Εθνικό Μουσείο Αρχαιοτήτων και ανακαλύφθηκε τον 19ο αιώνα, έχει επανέλθει στο προσκήνιο μέσα από τα social media. Χιλιάδες χρήστες εκφράζουν την έκπληξή τους που δεν γνώριζαν την ύπαρξή του και θεωρούν ότι αποδεικνύει την ιστορικότητα της Βίβλου.

Όπως και να έχει, η δύναμη του κειμένου βρίσκεται στη ζωντανή του περιγραφή μιας κοινωνίας σε κρίση. «Όλα είναι ερείπια», συνοψίζει ο άγνωστος στίχος του Ίπουερ, μια φράση που, αιώνες μετά, εξακολουθεί να συγκλονίζει.

Με πληροφορίες από την Daily Mail