Χαρτιά έχουμε αλλά φοβόμαστε να τα παίξουμε

Του Δημήτρη Γ. Παπαδοκωστόπουλου-Πριν από τον Ερντογάν, ο πρόεδρος Τραμπ συναντήθηκε με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο και ο τελευταίος που έκλεισε την πόρτα των συναντήσεων που μας «ενδιαφέρουν» ήταν ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπένζαμιν Νετανιάχου.

Ο Τραμπ δεν είναι φιλότουρκος και, εκτός από την «αγωνία» για να πουλήσει τα Made in USA προϊόντα του, βλέπει και τα αμερικανικά συμφέροντα στην Αν. Μεσόγειο. Δεν είδε βέβαια τον Μητσοτάκη, που μετά και την ακύρωση της συνάντησης με τον Ερντογάν πρέπει να είναι σφόδρα προβληματισμένος για τα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο και για τοότι η Τουρκία θα εγκατέλειπε τις αξιώσεις της ή θα δεχόταν τη νηνεμία, χωρίς έστω λύσεις.

Η Τουρκία διεκδικεί είσοδο στο αμυντικό πρόγραμμα της Ε.Ε.,εξοπλίζεται μανιωδώς, προσεταιρίζεται πρώην συμμάχους μας(όπως την Ισπανία που ανακοίνωσε αγορές 3,6 δισ. ευρώ από την τουρκική πολεμική βιομηχανία) και, κατά μια έννοια, αλωνίζει διεθνώς.

Μιλάμε για το τέλος των ψευδαισθήσεων και την ήττα της σχολής της υποχωρητικότητας, που μας καθιστά παρακολουθήματα της γείτονος. Και όλα αυτά, έναντι μερικών χιλιάδων τουριστών στα νησιά (που ήδη διεκδικεί) και (προσωρινής) αποχής τής (έτσι κι αλλιώς υποδεέστερης) αεροπορίας της από παραβιάσεις…

Αυτή είναι η πραγματικότητα και πρέπει να τη δούμε κατάματα,για να την αλλάξουμε. Και το πρώτο προς αυτήν την κατεύθυνση είναι να πάψουμε έστω για λίγο να ετεροπροσδιοριζόμαστε από το τι θα κάνει, τι θα πει, ποιον θα συναντήσει, τι θα δηλώ-σει και πώς θα αντιδράσει η Τουρκία! Και να μας πει ο Μητσοτάκης, υπεύθυνα, τι σχέδιο έχει για τη χώρα της οποίας είναι ο πρωθυπουργός. Ας είναι για αρχή κάτι πολύ ταπεινό – έστω ένα πυριτιδοποιείο στη Δημητσάνα, που λέει ο λόγος. Όλα τα πράγματα έχουν ταπεινές αρχές. Ας κοροϊδεύουν όλοι. Από τα απλά αρχίζει κανείς, όταν είναι ψυχολογικά κολλημένος και φοβάται να κάνει το πρώτο βήμα.

Ισχυροί σύμμαχοί μας στην περιοχή είναι το Ισραήλ και το μεγαθήριο που λέγεται Chevron. Και παράλληλα έχουμε ισχυρό Πολεμικό Ναυτικό (που πρέπει να αυξήσει τις μονάδες επιφανείας και μετά να δει τους θόλους η πολιτική ηγεσία), που μας είπε κι ο Νίκος Δένδιας, ο οποίος τη Δευτέρα πάει στην Ιταλία, για να υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας -για τις 2 συν 2 φρεγάτες Bergamini- και πολλά άλλα, με την Πολεμική Αεροπορία, τέλος, να είναι η αιχμή του δόρατος.

Υστερούμε, όμως, σημαντικά στην οικονομία (κι ας λένε οι κυβερνητικοί τα αντίθετα), αλλά κι αυτό μπορεί να μπει σε σειρά,όπως αρχίζει και μπαίνει το μεταναστευτικό (έστω κάποια ψιλά για αρχή) αλλά και η εσωτερική ασφάλεια, όπου βλέπουμε τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να λέει πράγματα (αλήθειες δηλαδή που η κοινωνία τις ξέρει χρόνια), που μέχρι χθες δεν ξεστόμιζε κανένας, για να μην τον αποκαλέσουν ρατσιστή.