Η ακρίβεια έχει πολλούς πατέρες

Γράφει ο Δημήτρης Γ. Παπαδοκωστόπουλος – Η προσφορά, για να υπάρχει, είτε στην πρωτογενή παραγωγή είτε στη μεταποίηση και τη βιομηχανία, θέλει επενδύσεις. Και εκεί δεν είναι μόνο ο Θεοδωρικάκος αλλά πολλά υπουργεία (Δικαιοσύνης, Ενέργειας, Γεωργίας, Οικονομικών κ.λπ.)που «παίζουν μπάλα» και πρέπει να βάλουν γκολ

Ο υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος, έχει ένα από τα πιο άχαρα έργα να επιτελέσει, να τα βάλει με την ακρίβεια που κατατρώει τα εισοδήματα των Ελλήνων.

Ο άνθρωπος είναι φανερό ότι επιχειρεί με διάφορους τρόπους να συγκρατήσει τις αυξήσεις και θα έχει ενδιαφέρον το αποτέλεσμα της ενέργειας με τα διπλά καρτελάκια προϊόντων στα σού-περ μάρκετ (πώλησης στον καταναλωτή από τη μία και αγοράς από τον παραγωγό από την άλλη). Αυτό αποσκοπεί στο να περιορίσουν τα μεγάλα καταστήματα λιανικής τα περιθώρια κέρδους και θα δούμε τα αποτελέσματα. Για να αντιμετωπιστούν οι αυξήσεις, υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα. Για να πέσουν οι τιμές -από αγγούρια ή καρότα- στις λαϊκές αγορές από τα 2 ευρώ σήμερα, πρέπει να υπάρξει προσφορά των προϊόντων αυτών, πράγμα που θα κάνει δυσκολότερη την όποια συνεννόηση μεταξύ των πάγκων.

Αυτό ισχύει για όλα τα προϊόντα στις λαϊκές αγορές, που έχουν ακριβότερες τιμές τις πρωινές ώρες, αλλά πάνω κάτω ίδιες, και άλλες προς το μεσημέρι, όταν οι πωλητές φοβούνται ότι το εμπόρευμα μπορεί να μείνει αδιάθετο… Και, αν εί-ναι για παράδειγμα Σάββατο, η πρόκληση να ρίξει κάποιος και στο μισό την τιμή (σε σχέση με το πρωί) είναι μεγάλη και συμβαίνει.

Όταν για παράδειγμα οι ελιές έχουν παραγωγή (ύστερα από χρόνια έλλειψης και αύξησης των τιμών του λαδιού), όσο και να επιχειρηθεί είτε αποθεματοποίηση είτε οτιδήποτε άλλο με συμφωνίες, ο κύκλος κάπου θα σπάσει. Και αν οι ελιές έχουν καρπό καλό και δεύτερη χρονιά, τότε οι τιμές στο ελαιόλαδο σίγουρα θα πέσουν… Το έχουμε δει να συμβαίνει στο παρελθόν και ενδεχομένως να το δούμε ξανά στο μέλλον, γιατί το φετινό φθινόπωρο είναι βροχερό.

Η προσφορά, για να υπάρχει, είτε στην πρωτογενή παραγωγή είτε στη μεταποίηση και τη βιομηχανία, θέλει επενδύσεις. Και εκεί δεν είναι μόνο ο Θεοδωρικάκος αλλά πολλά υπουργεία (Δικαιοσύνης, Ενέργειας, Γεωργίας, Οικονομικών κ.λπ.)που «παίζουν μπάλα» και πρέπει να βάλουν γκολ.

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γ. Στουρνάρας, σε πρόσφατη ομιλία του, σημείωσε ως σοβαρό αντικίνητρο(που το γράφουν και όλοι οι ξένοι διεθνείς οργανισμοί) την αργή δικαιοσύνη, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Οι καθυστερήσεις στις δικαστικές διαδικασίες συνεπάγονται παράταση εκκρεμοτήτων, καθώς σημαντικός αριθμός υποθέσεων παραμένουν για χρόνια ανοιχτές και δεσμεύουν κεφάλαια που δεν μπορούν να επανενταχθούν στην οικονομία. […] Επιχειρήσεις και νοικοκυριά που θα μπορούσαν να επανέλθουν σε βιώσιμη ρύθμιση χάνουν αυτή τη δυνατότητα, καθώς τα χρέη τους διογκώνονται και η χρηματοοικονομική τους θέση επιδεινώνεται, ενώ οι τράπεζες βλέπουν τους ισολογισμούς τους να επιβαρύνονται και την ικανότητά τους να χορηγήσουν νέα δάνεια να περιορίζεται».

Η συζήτηση επανέρχεται στην ουσία της. Αν γίνουμε παραγωγική οικονομία, θα υπάρχει προσφορά προϊόντων. Αν μείνουμε όπως σήμερα, θα κλαίμε τη μοίρα μας!

Πηγή ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ