Beyond Learning – Εκπαίδευση με στόχο!

Του Νικόλαου – Θεολόγου Παπαδόπουλου

Η νέα εποχή του Upskilling και του Reskilling

Στην εποχή της ταχύτατης ψηφιακής εξέλιξης και της συνεχούς μεταβολής των αναγκών στην αγορά εργασίας, η εκπαίδευση πλέον καλείται να επαναπροσδιορίσει τον ουσιαστικό ρόλο της. Η γνώση από μόνη της, όσο πλούσια κι αν είναι, δεν προσφέρει αξία εάν δεν συνδέεται με έναν σαφή στόχο: την εφαρμογή, τη μετατροπή της σε δεξιότητα και την ουσιαστική εξέλιξη. Σήμερα, το ζητούμενο είναι η εκπαίδευση με στόχο – δηλαδή η μάθηση εκείνη που οδηγεί σε ανάπτυξη, αναπροσαρμογή και δράση.

Η πραγματική εκπαίδευση στη σύγχρονη εποχή δεν επικεντρώνεται στο «τι μαθαίνουμε», αλλά στο γιατί και πώς το χρησιμοποιούμε. Αυτή είναι και η ουσία της μετάβασης από το παραδοσιακό learning στο στοχευμένο development. Η εκπαίδευση με στόχο ξεκινά από τις ανάγκες – όχι από το περιεχόμενο. Αναγνωρίζει τα κενά δεξιοτήτων, συνδέει τα προγράμματα με τους στρατηγικούς στόχους και κατευθύνει την προσπάθεια προς την ανάπτυξη συγκεκριμένων ικανοτήτων που απαιτούνται σήμερα ή θα απαιτηθούν στο άμεσο μέλλον.

Το upskilling και το reskilling δεν είναι θεωρητικές έννοιες ή μόδα. Είναι η απάντηση στην ερώτηση: «Πώς εξασφαλίζω ότι οι άνθρωποί μου θα παραμείνουν σχετικοί, ανταγωνιστικοί και πολύτιμοι σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον;» Η νέα εποχή απαιτεί από όλους να λειτουργούν με λογική συνεχούς ανάπτυξης. Δεν αρκεί πλέον να είσαι «δια βίου μαθητής». Χρειάζεται να είσαι δια βίου εξελισσόμενος. Να μαθαίνεις όχι απλώς για να «ξέρεις», αλλά για να κάνεις, για να προσφέρεις αξία, για να προσαρμόζεσαι και να ηγείσαι.

Η εκπαίδευση που μετράει, είναι αυτή που μετατρέπει τη γνώση σε εφαρμογή. Αυτή που οδηγεί σε χειροπιαστά αποτελέσματα, σε αλλαγή συμπεριφοράς, σε αναβάθμιση, εκείνη που διαμορφώνει κουλτούρα εξέλιξης, νοοτροπία προόδου και στρατηγική σκέψη. Το μέλλον της ανάπτυξης βρίσκεται – όχι στο «πόσα γνωρίζουμε», αλλά στο πώς αυτά που γνωρίζουμε μάς κάνουν καλύτερους. Αν θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο εκπαιδευόμαστε και αναπτυσσόμαστε, η αλλαγή δεν μπορεί να ξεκινά στην ενήλικη ζωή, όταν ήδη βρισκόμαστε στην αγορά εργασίας.

Οφείλει να ξεκινά από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Εκεί διαμορφώνεται η σχέση του ανθρώπου με τη μάθηση. Εκεί τίθεται το θεμέλιο όχι μόνο της γνώσης, αλλά της νοοτροπίας γύρω από την εκπαίδευση: βλέπουμε τη μάθηση ως υποχρέωση ή ως ευκαιρία;

Ένα εκπαιδευτικό σύστημα που επιμένει στο «να μάθεις το μάθημα» χωρίς να σε βοηθά να καταλάβεις πώς θα χρησιμοποιήσεις αυτό που έμαθες, δεν προετοιμάζει μελλοντικούς επαγγελματίες — καλλιεργεί παθητικούς αποδέκτες πληροφορίας. Αντίθετα, όταν από τα πρώτα σχολικά χρόνια διδάσκονται δεξιότητες όπως η επίλυση προβλημάτων, η προσαρμοστικότητα, η δημιουργικότητα και η συνεργασία, τότε η έννοια της μάθησης ως ανάπτυξη γίνεται βίωμα. Και μόνο τότε μπορούμε να μιλάμε για πραγματική σύνδεση της εκπαίδευσης με τη ζωή — και με το μέλλον.

Πηγή Skai.gr