Καίγεται η Ελλάδα από άκρη σε άκρη. Καταστρέφεται από την πύρινη λαίλαπα που καταδεικνύει την ανεπάρκεια των προληπτικών μέτρων και τη δύναμη της φωτιάς, η οποία όταν γίνεται ανεξέλεγκτη φέρνει τον θάνατο, την περιβαλλοντική και την οικονομική καταστροφή.
Περιουσίες καμένες, επιχειρήσεις κατεστραμμένες και άνθρωποι διαλυμένοι ψυχικά, που θα μπορούσε το κράτος, μεριμνώντας, με λιγότερα χρήματα, για την πρόληψη και την ανάλογη οργάνωση στις κρατικές υπηρεσίες, αλλά και στις εθελοντικές ομάδες (στην κάθε περιοχή), να έχει ελαχιστοποιήσει αυτές τις οδυνηρές πυρκαγιές που θα μας φέρουν αλυσιδωτά μεγάλα δεινά στο μέλλον.
Το περίεργο είναι ότι, ενώ ξέρουμε πως κάθε καλοκαίρι υπάρχουν οι πυρκαγιές, παρ’ όλα αυτά παραμυθιάζουμε τους εαυτούς μας ότι δεν θα ξανασυμβούν πια και ότι όλα είναι τακτοποιημένα.
Αλήθεια, πόσο εύκολα ξεχνάμε τις προηγούμενες τραγωδίες και περιμένουμε όλοι ανέμελοι μέχρι να ξαναζήσουμε τον ίδιο, επαναλαμβανόμενο εφιάλτη; Το μόνο που αλλάζει είναι οι ονομασίες των περιοχών που η μία μετά την άλλη θυσιάζονται στον βωμό της εγκατάλειψης.
Και ποιοι έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη γι’ αυτό;
Εφόσον εκ του αποτελέσματος η εξέλιξη της τεχνολογίας δεν βοηθάει στην επαρκή επίλυση του προβλήματος, μήπως θα έπρεπε να επικεντρωθούμε στον ανθρώπινο παράγοντα, που είναι παιδεία σε όλους τους τομείς πρόληψης; Με περισσότερη επαγρύπνηση σε όλα τα πιθανά σημεία πυρκαγιάς, π.χ., με οργανωμένους από το κράτος εθελοντές ή και με όσους παίρνουν διάφορα επιδόματα (θα μπορούσε και να αυξηθεί το επίδομά τους) και έχουν φυσικά την ικανότητα να φανούν χρήσιμοι στον τομέα της δασοπροστασίας.
Θα είναι καλό για όλους – αντί να ζούμε αυτή την ετήσια καλοκαιρινή καταστροφή, που μας στοιχίζει πολύ περισσότερο οικονομικά και υπαρξιακά ως κράτος.
Χρειάζεται φαντασία, ευφυΐα και θέληση απ’ όλους, ώστε να αλλάξει μια συγκεκριμένη και επαναλαμβανόμενη καταστροφή που μακροπρόθεσμα, προστιθέμενη σε όσα άλλα προβλήματα έχουμε ως κράτος, θα διαλύσει πιο γρήγορα την οικονομία της Ελλάδας.
Ας βοηθήσουμε λοιπόν άμεσα τους πληγέντες και ας εστιαστούμε επιτέλους όλοι μαζί στους παράγοντες πρόληψης. Είναι θέμα επιβίωσης!
naftemporiki.gr
