Με τον λύκο, μπορεί να έχετε φλεγμονή στις αρθρώσεις, κάτω από το δέρμα και ακόμη και στα όργανά σας, προκαλώντας ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων.
Τι προκαλεί τον λύκο;
Δεν γνωρίζουμε την ακριβή αιτία του λύκου, αλλά διάφοροι παράγοντες μπορεί να παίζουν ρόλο.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση για τη νόσο και ότι τα αυτοάνοσα νοσήματα μπορεί να συσσωρεύονται σε οικογένειες αλλά να εκδηλώνονται με διαφορετικούς τρόπους. Κάποιος στην οικογένεια μπορεί να έχει ψωρίαση, ενώ ένα άλλο άτομο έχει θυρεοειδοπάθεια και ένα τρίτο έχει λύκο.
Το οικογενειακό ιστορικό είναι αυτό που αποκαλούμε «πρώτο χτύπημα». Συχνά υπάρχει ένα δεύτερο χτύπημα που στην πραγματικότητα ενεργοποιεί τη νόσο και την κάνει να εμφανιστεί σε ορισμένα άτομα. Για παράδειγμα, μόνο περίπου το 40% των πανομοιότυπων διδύμων έχουν και οι δύο λύκο.
Μπορεί να είναι κάτι περιβαλλοντικό, όπως η έκθεση σε κάποιον ιό. Μερικές φορές είναι η έκθεση στον ήλιο και στις υπεριώδεις ακτίνες που ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα και ενεργοποιούν αυτή την αυτοάνοση διαδικασία. Ακόμα προσπαθούμε να διαλευκάνουμε αυτό το μυστήριο.
Περίπου το 90% των ασθενών με λύκο είναι γυναίκες, αλλά δεν είμαστε σίγουροι γιατί. Πιθανώς υπάρχει κάποια ορμονική πτυχή. Γνωρίζουμε ότι οι ασθενείς τείνουν να εκδηλώνουν έξαρση γύρω από την περίοδό τους ή μετά την εγκυμοσύνη, όταν οι ορμόνες αλλάζουν.
Πώς διαγιγνώσκεται ο λύκος;
Δεν υπάρχει μία μόνο εξέταση που να αποδεικνύει ότι κάποιος έχει λύκο.
Συχνά ξεκινάμε με μια εξέταση αίματος αντιπυρηνικών αντισωμάτων (ANA) που ελέγχει για αυτοάνοσα νοσήματα.
Σχεδόν οποιοσδήποτε με λύκο θα έχει θετικό αποτέλεσμα, αλλά ένα θετικό αποτέλεσμα δεν επιβεβαιώνει τη διάγνωση του λύκου.
Οι ρευματολόγοι αναζητούν επίσης πρωτεΐνες ή αίμα στα ούρα -που μπορεί να υποδηλώνουν νεφρικά προβλήματα, μια συχνή επιπλοκή του λύκου- και αξιολογούν τα συμπτώματα.
Ποια είναι τα συμπτώματα του λύκου;
Οι ασθενείς μπορεί να έχουν κάποια συμπτώματα λύκου αλλά να μην πληρούν τα πλήρη κριτήρια διάγνωσης.
Το πιο συνηθισμένο είναι ο πόνος από κόκκινες, καυτές, πρησμένες αρθρώσεις. Υπάρχουν επίσης ορισμένα τυπικά εξανθήματα του λύκου.
Το εξάνθημα πεταλούδας διατρέχει τα μάγουλα και τη μύτη, ενώ το εξάνθημα δυσαρμονίας είναι σκούρο, κυκλικό και φολιδωτό. Μπορεί να συμβεί σχεδόν οπουδήποτε στο σώμα.
Το πρόβλημα είναι ότι οι πόνοι στις αρθρώσεις μπορούν να αποδοθούν σε υπερβολική χρήση ή σε μυοσκελετικούς τραυματισμούς, ενώ το εξάνθημα πεταλούδας μπορεί να μοιάζει πολύ με τη ροδόχρου ακμή, η οποία προκαλεί έξαψη και ερυθρότητα στο πρόσωπο.
Πολλά από τα συμπτώματα είναι πιο αόριστα και μπορεί να μην αποτελούν καν μέρος των κριτηρίων ταξινόμησης του λύκου, όπως η κόπωση, η τριχόπτωση και το σύνδρομο Raynaud, όταν τα δάχτυλα των χεριών ή των ποδιών αλλάζουν χρώμα στο κρύο. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν σε ασθενείς που δεν έχουν λύκο.
Η ύπαρξη λύκου δεν θα πρέπει να μειώνει σημαντικά το προσδόκιμο ζωής. Καθώς όμως οι ασθενείς ζουν περισσότερο, συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο ότι πρέπει να δίνουμε προσοχή σε δευτερογενή ζητήματα όπως οι καρδιακές παθήσεις, οι οποίες μπορεί να είναι πιο συχνές σε ασθενείς με λύκο.
Πώς αντιμετωπίζεται ο λύκος;
Δεν υπάρχει θεραπεία για τον λύκο, αλλά έχει γίνει μια εξαιρετικά θεραπεύσιμη ασθένεια με τη διαχείριση του υπερδραστήριου ανοσοποιητικού συστήματος και τη μείωση της φλεγμονής.
Ένα φάρμακο που χρησιμοποιούν σχεδόν όλοι οι ασθενείς μας είναι η υδροξυχλωροκίνη. Είναι σχετικά ήπιο και χωρίς πολλές παρενέργειες, αν και προσέχουμε για θέματα όπως η μακροχρόνια τοξικότητα στα μάτια.
Για πολλούς ασθενείς, η υδροξυχλωροκίνη δεν είναι αρκετή. Πρέπει να πάμε πιο δυνατά με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, ακόμη και αν οι παρενέργειες περιλαμβάνουν αυξημένο κίνδυνο για λοιμώξεις.
Εργαζόμαστε πάνω σε μερικές πραγματικά πολλά υποσχόμενες νέες θεραπείες. Η έρευνά μας διερευνά φάρμακα που στοχεύουν τα μη φυσιολογικά τμήματα του ανοσοποιητικού συστήματος στους ασθενείς με λύκο αντί για τα κενά ανοσοκατασταλτικά που αχρηστεύουν ολόκληρο το ανοσοποιητικό σύστημα. Οι στοχευμένες θεραπείες σημαίνουν λιγότερες παρενέργειες.
Μερικά από αυτά τα φάρμακα έχουν ήδη εγκριθεί και πολλά άλλα βρίσκονται στα σκαριά.
Ορισμένες μικρές μελέτες υποδηλώνουν ότι ορισμένοι ασθενείς με λύκο μπορούν να επιτύχουν ύφεση και να σταματήσουν τα φάρμακα χωρίς να εμφανίσουν κλινική δραστηριότητα. Αυτή η έρευνα βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο, αλλά μας δίνει ελπίδα ότι κάποια μέρα θα μπορούμε επιτέλους να πούμε ότι καταφέραμε να θεραπεύσουμε αυτή τη νόσο.
Πώς μπορούν να προληφθούν οι εξάρσεις;
Ο λύκος επηρεάζει την καθημερινή ζωή σχεδόν κάθε ασθενούς. Μπορεί να περνούν μια φυσιολογική μέρα χωρίς συμπτώματα – και τα πράγματα να αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Ο κίνδυνος εμφάνισης εξάρσεων μπορεί να μειωθεί με:
Αποφεύγοντας το ηλιακό φως ή εφαρμόζοντας προστασία ευρέος φάσματος με δείκτη προστασίας πάνω από 50, επειδή οι υπεριώδεις ακτίνες μπορούν να ενεργοποιήσουν τη νόσο.
Μένοντας ενημερωμένοι με τους εμβολιασμούς για να μειώσετε την πιθανότητα λοιμώξεων. Οτιδήποτε ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί επίσης να ενεργοποιήσει την αυτοάνοση διαδικασία.
Να τρώτε μια αντιφλεγμονώδη διατροφή. Μαθαίνουμε πολλά περισσότερα για τον τρόπο με τον οποίο το γαστρεντερικό μας σύστημα αλληλεπιδρά με το ανοσοποιητικό μας σύστημα, αλλά είναι πολύ νωρίς για να πούμε ποιες τροφές πρέπει να αποφεύγουμε.
Αποφυγή συναισθηματικών και σωματικών στρεσογόνων παραγόντων.
Οι επαναλαμβανόμενες εξάρσεις στον λύκο μπορεί να οδηγήσουν σε μόνιμη βλάβη των οργάνων και ενδεχομένως σε νεφρική νόσο.
Τα καλά νέα είναι ότι μια κοινή προσπάθεια από τους ασθενείς, τους γιατρούς και τα μέλη της οικογένειας μπορεί να βοηθήσει να κρατηθούν τα συμπτώματα μακριά και ελπίζουμε ότι η νόσος θα τεθεί σε ύφεση, ώστε οι ασθενείς να μπορούν να ζήσουν μια πλήρη και μακροχρόνια ζωή.
*Με πληροφορίες από την New York Post
