Την άμεση κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης 2% υπέρ ανέργων ζητά με επιστολή – ανακοίνωσή της η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Νομού Ηρακλείου.
Η εισφορά, που επιβλήθηκε το 2011 με τον ν.3986/2011 ως «έκτακτο μέτρο λόγω μνημονίων», συνεχίζει να παρακρατείται από τους μισθούς των ενστόλων και όλων των δημοσίων υπαλλήλων, παρότι – όπως υπογραμμίζεται – δεν υφίσταται πλέον μνημόνιο, η χώρα δεν βρίσκεται υπό επιτήρηση και η ανεργία έχει μειωθεί.
«Δεν υπάρχει κανένα ανταποδοτικό δικαίωμα. Δεν έχουμε ασφάλεια ανεργίας, δεν έχουμε επιστροφή, δεν υπάρχει κάλυψη. Μόνο παρακράτηση. Αυτό δεν είναι κοινωνική δικαιοσύνη, είναι κοινωνική εκμετάλλευση», αναφέρει η Ένωση.
Παράλληλα, στην επιστολή τονίζεται η απαξίωση του επαγγέλματος:
Οι βάσεις εισαγωγής στις αστυνομικές σχολές έχουν πέσει σε ιστορικά χαμηλά, δείχνοντας μειωμένο ενδιαφέρον των νέων.
Δεκάδες αστυνομικοί παραιτούνται, αναζητώντας καλύτερες συνθήκες και αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα.
Η Ένωση σημειώνει ότι οι αστυνομικοί εργάζονται με ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, χωρίς 13ο και 14ο μισθό, ενώ εκτίθενται σε αυξημένη επικινδυνότητα. «Η κατάργηση της εισφοράς δεν είναι πολυτέλεια, είναι ζήτημα ηθικής, πολιτικής και συνδικαλιστικής ευθύνης», υπογραμμίζεται.
Η επιστολή απευθύνεται στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ., την ΠΟΑΣΥ και τους βουλευτές του Νομού Ηρακλείου.
«Από το 2011 έως και σήμερα, πληρώνουμε και μάλιστα χωρίς σταματημό την λεγόμενη «εισφορά αλληλεγγύης» 2% υπέρ της ανεργίας. Ένα μέτρο που υποτίθεται πως επιβλήθηκε προσωρινά, στο όνομα της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων , και τελικά μετατράπηκε σε μόνιμη αιμορραγία για τον ένστολο και τον δημόσιο υπάλληλο.
Με το άρθρο 38 του ν.3986/2011 καθιερώθηκε η ειδική εισφορά 2% επί των αποδοχών όλων των μισθοδοτούμενων του Δημοσίου. Η δικαιολογία γνωστή: «Δημοσιονομική κατάρρευση», «εθνική ανάγκη», «έκτακτο μέτρο».
Ας έρθουμε στο σήμερα:
- Δεν υπάρχει μνημόνιο
- Δεν υπάρχει επιτήρηση από Δ.Ν.Τ.
- Η ανεργία έχει μειωθεί
- Η οικονομία δείχνει θετικούς ρυθμούς
Και όμως, το χαράτσι παραμένει. Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Δισεκατομμύρια ευρώ έχουν παρακρατηθεί από τους ένστολους, τους υγειονομικούς, τους εκπαιδευτικούς, όλους τους δημόσιους υπαλλήλους. Και η ερώτηση είναι απλή:
– Πού κατέληξαν αυτά τα χρήματα;
– Ποιος επωφελήθηκε;
– Γιατί δεν έχουμε κανένα απολύτως ανταποδοτικό δικαίωμα;
Ούτε ασφάλεια ανεργίας, ούτε επιστροφή, ούτε κάλυψη σε περίπτωση αποχώρησης. Μόνο παρακράτηση.
Όταν ένα μέτρο:
- Δεν είναι πια αναγκαίο
- Δεν έχει καμία ανταποδοτικότητα
- Δεν συνοδεύεται από καμία λογοδοσία
- Και χτυπά μόνο συγκεκριμένους εργαζομένους
… τότε δεν μιλάμε για εισφορά αλληλεγγύης, αλλά για παραβίαση της ισότητας και της συνταγματικής τάξης. Η Πολιτεία δεν έχει δικαίωμα να ζητά από τους ήδη επιβαρυμένους δημόσιους υπαλλήλους να «σώζουν» μονίμως το κοινωνικό κράτος με τα δικά τους λεφτά.
Στην Ελληνική Αστυνομία εργαζόμαστε με ελλιπέστατα μέσα, τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, αυξημένη επικινδυνότητα και μηδενικά ανταλλάγματα. Δεν υπάρχει 13ος & 14ος μισθός, δεν υπάρχει καμία ιδιαίτερη μέριμνα από το κράτος για τις ιδιαιτερότητες του λειτουργήματός μας.
Και όμως, μας ζητούν επιπλέον να πληρώνουμε μια εισφορά υπέρ… άλλων.
Αυτό δεν είναι κοινωνική δικαιοσύνη.
Είναι κοινωνική εκμετάλλευση.
Η απαξίωση του επαγγέλματος αποτυπώνεται και αλλού:
-Οι βάσεις εισαγωγής στις αστυνομικές σχολές έχουν καταρρεύσει σε ιστορικά χαμηλά, δείχνοντας την απροθυμία των νέων να επιλέξουν το επάγγελμα.
-Δεκάδες συνάδελφοι παραιτούνται, στρεφόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που προσφέρει υψηλότερες απολαβές και καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Η κατάργηση της εισφοράς 2% υπέρ ανέργων δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ζήτημα ηθικής, πολιτικής και συνδικαλιστικής ευθύνης. Δεν θα δεχτούμε άλλο να πληρώνουμε για μια «ανάγκη» που έχει προ πολλού εκλείψει. Δεν θα μείνουμε σιωπηλοί απέναντι σε μια κρατική πολιτική που μας θεωρεί μόνιμους χρηματοδότες του κοινωνικού ιστού, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς εξηγήσεις.
Με εκτίμηση,
Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε. Α. Υ. Ν. Η.».
