Ήπαρ: Το «αθώο» συστατικό που αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου

Τι ανακάλυψαν οι ερευνητές για την ραφιναρισμένη ινουλίνη

Κι όμως, αυτό το συστατικό μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα για ορισμένους ανθρώπους -κυρίως αυτούς με αγγειακή δυσπλασία – ενισχύοντας τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του ήπατος, επεσήμανε μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Toledo.

Τα νέα ευρήματα ενισχύουν τη θεωρία ότι το έντερο παίζει έναν ρόλο στην εμφάνιση της νόσου που δεν έχει εκτιμηθεί επαρκώς. «Έχουμε εργαστεί για καιρό πάνω στην ιδέα ότι όλες οι ασθένειες προέρχονται από το έντερο», λέει ο δρ. Matam Vijay-Kumar, καθηγητής στο Τμήμα Φυσιολογίας και Φαρμακολογίας του Κολλεγίου Ιατρικής και Επιστημών Ζωής, διευθυντής της Κοινοπραξίας UToledo Microbiome και κύριος συντάκτης του σχετικού άρθρου. «Η μελέτη παρέχει, επιπλέον, στοιχεία που συμβάλλουν στον εντοπισμό των ατόμων που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο και μας επιτρέπει δυνητικά να μειώσουμε την απειλή με απλές διατροφικές παρεμβάσεις».

Προ τετραετίας, η ομάδα του δρ. Vijay-Kumar δημοσίευσε μια μεγάλη μελέτη στο Cell, σύμφωνα με την οποία 1 στα 10 φαινομενικά υγιή ποντίκια εμφάνισε καρκίνο του ήπατος μετά την κατανάλωση δίαιτας πλούσιας σε ινουλίνη. Πρόκειται για μια φυτικής προέλευσης ζυμώσιμη ίνα, ένα πρεβιοτικό που προάγει τη μεταβολική υγεία και εντοπίζεται συνήθως στα επεξεργασμένα τρόφιμα. «Αυτό προκάλεσε έκπληξη, δεδομένου του πόσο σπάνια εμφανίζεται ο καρκίνος του ήπατος στα ποντίκια. Τα ευρήματα δημιούργησαν ερωτήματα σχετικά με τους δυνητικούς κινδύνους συγκεκριμένων επεξεργασμένων ινών», λέει ο δρ. Vijay-Kumar.

Προχωρώντας τη μελέτη, η επιστημονική ομάδα διαπίστωσε πως όλα τα ποντίκια με κακοήθη όγκο κατέγραφαν υψηλές συγκεντρώσεις χολικών οξέων στο αίμα, οι οποίες προκλήθηκαν από ένα μέχρι πρότινος μη διαπιστωμένο συγγενές ελάττωμα, μια αγγειακή ανωμαλία όπου αναπτύσεται παράπλευρο φλεβικό δίκτυο επικοινωνίας µεταξύ του συστήµατος της πυλαίας φλέβας και της  κυκλοφορίας του αίματος. Πρόκειται για μια σπάνια πάθηση -1 στους 30.000 ανθρώπους- που αναπτύσσεται συνήθως μετά από κίρρωση του ήπατος.

Φυσιολογικά, το αίμα που φεύγει από τα έντερα πηγαίνει στο ήπαρ, όπου φιλτράρεται και επιστρέφει στο υπόλοιπο σώμα. Με τη συγκεκριμένη ανωμαλία το αίμα δεν περνά από το ήπαρ, αλλά πηγαίνει απευθείας στην κυκλοφορία του σώματος. Αυτό επιτρέπει στο ήπαρ να συνθέτει συνεχώς χολικά οξέα, τα οποία, αντί να πάνε στο έντερο, εκλύονται στην κυκλοφορία του αίματος. Επιπλέον, το αίμα που δεν περνά από το ήπαρ περιέχει υψηλά επίπεδα μικροβιακών προϊόντων, που ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα, προκαλώντας φλεγμονή.

Με στόχο να ελέγξουν αυτή τη φλεγμονή, που μπορεί να αποβεί καταστροφική για το ήπαρ, τα ποντίκια αντιδρούν αναπτύσσοντας μια αντισταθμιστική αντιφλεγμονώδη απόκριση, που μειώνει την ανοσολογική απόκριση και την ικανότητά της να ανιχνεύει και να σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα.

Σημαντική διαπίστωση ήταν ότι, ενώ όλα τα ποντίκια με υπερβολικά χολικά οξέα είχαν προδιάθεση για ηπατική βλάβη, μόνο σε αυτά που τρέφονταν με ινουλίνη εξελίχθηκε σε ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, έναν θανατηφόρο καρκίνο του ήπατος. Αξιοσημείωτο, επίσης, ήταν ότι όλα τα ποντίκια με υψηλά χολικά οξέα συνέχισαν να αναπτύσσουν καρκίνο όταν τρέφονταν με ινουλίνη, ενώ αντίθετα κανένα από αυτά με χαμηλά χολικά οξέα δεν εμφάνισε καρκίνο όταν τρεφόταν με την ίδια δίαιτα.