«Η δίψα των ανθρώπων για συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων με οδηγεί σε ορισμένες σκέψεις»
Ως μέλος της Αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με τα Αφρικανικά Κοινοβούλια και ως μέλος της ειδικής αντιπροσωπείας εκλογικών παρατηρητών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις γενικές εκλογές που διεξήχθησαν στη χώρα αυτή, στις 16 Σεπτεμβρίου.
Το Μαλάουι, μια χώρα 20 εκατομμυρίων ψυχών, περίκλειστη ανάμεσα σε Τανζανία, Μοζαμβίκη και Ζάμπια, είναι η πέμπτη φτωχότερη χώρα στον κόσμο.
Κι όμως, οι πολίτες προσήλθαν στις κάλπες μαζικά, με πίστη ότι η ψήφος τους μπορεί να αλλάξει την τύχη τους και την πορεία του τόπου τους.
Αυτό από μόνο του είναι ένα μάθημα που δεν πρέπει να αγνοήσουμε στην Ευρώπη για πολλούς λόγους.
Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ συνέπεσε με την Παγκόσμια Ημέρα Δημοκρατίας, στις 15 Σεπτεμβρίου, κατά την οποία συναντήθηκα με τον πρόεδρο της χώρας, Lazarus Chakwera, και τόνισα τη σημασία της δημοκρατίας για την Ευρώπη και όλον τον κόσμο, απ’ την Αθήνα του 5ου π.Χ. αιώνα μέχρι την καρδιά της Αφρικής σήμερα.
Η ΔΙΨΑ των ανθρώπων για συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων με οδηγεί σε ορισμένες σκέψεις αλλά και παραλληλισμούς για όσα εξελίσσονται στις δυτικές χώρες την τελευταία περίοδο.
Η δημοκρατία δεν πρέπει να θεωρείται πουθενά δεδομένη, ούτε καν στον τόπο που τη γέννησε.
Σε ΗΠΑ και Ευρώπη, η βία, η όξυνση, οι πολιτικές δολοφονίες και ο μισαλλόδοξος λόγος κλιμακώνονται.
Κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, αντί να ενισχύουν τη συμμετοχή των πολιτών και τον πλουραλισμό, συχνά οδηγούν σε περιορισμούς της ελευθερίας του λόγου, σε προσπάθεια ποινικοποίησης της έκφρασης, σε χειραγώγηση των μέσων ενημέρωσης και της Δικαιοσύνης και, εν τέλει, της κοινής γνώμης.
Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι η πολιτική κοινότητα γεννήθηκε ένεκα του ζην, υπάρχει δε του ευ ζην.
Όταν όμως η πολιτική μετατρέπεται σε διαχείριση φόβου και καταστολής, η δημοκρατία εκπίπτει από το «ευ ζην» σε ανυπόφορο «ζην».
ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ και στην Ελλάδα ειδικότερα, η πολιτική κόπωση, η διεύρυνση των ανισοτήτων, οι οικονομικές κρίσεις και η διαφθορά κλονίζουν την εμπιστοσύνη στους θεσμούς.
Στις συναντήσεις που είχα με Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην Αφρική, παραδέχθηκαν ότι η Ελλάδα σήμερα τους αποθαρρύνει να επιστρέψουν: η γραφειοκρατία, οι αδιαφανείς διαδικασίες και οι στρεβλώσεις δεν αφήνουν περιθώρια δημιουργίας.
Η διαφθορά εξελίσσεται στο μεγαλύτερο πρόβλημα μετά το δημογραφικό κι αυτό θέτει σε κίνδυνο το ίδιο το δημοκρατικό μας οικοδόμημα.
ΚΙ ΌΜΩΣ, στη μακρινή Αφρική, πολλοί άνθρωποι αφυπνίζονται. Βλέποντας την Ευρώπη από το Μαλάουι, αντιλαμβάνομαι ότι υποτιμούμε κινδύνους που ήδη απειλούν την ίδια μας τη θεσμική υπόσταση.
Το ίδιο ισχύει και για άλλα κοινωνικά ζητήματα με οικονομικό υπόβαθρο, όπως αυτό της μετανάστευσης.
Ο δημόσιος διάλογος στην Ευρώπη ταλανίζεται από τον τρόπο διαχείρισης των ροών από την Ασία και την Αφρική, γεννώντας κοινωνικά αντισώματα και συγκρούσεις.
Το μάθημα από την Αφρική είναι: Χρειάζεται ριζική αλλαγή στον τρόπο αντιμετώπισης.
Με ενίσχυση των θεσμών, της οικονομίας και της ασφάλειας στις χώρες προέλευσης και σε όλη τη μεταναστευτική διαδρομή, ώστε οι χώρες αυτές να εδραιώσουν την ειρήνη, τη θεσμική σταθερότητα και την ανάπτυξη.
Η συνδρομή αυτή, με συγκεκριμένους όρους και μετρήσιμα αποτελέσματα, θα έχει διπλό όφελος.
Οι μαζικές ροές θα μειωθούν, οι τοπικές κοινωνίες θα ευημερήσουν και η Ευρώπη θα αποκτήσει μεγαλύτερη γεωπολιτική ασφάλεια.
Σταθερότητα, δημοκρατία και ευημερία πάνε μαζί: δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο.
Η ΕΥΡΩΠΗ αναδύθηκε στο παγκόσμιο στερέωμα ως ένα ισχυρό φιλελεύθερο παράδειγμα.
Σήμερα, πρέπει να ξαναθυμηθεί ότι η δημοκρατία είναι ευάλωτη και ότι η ασφάλειά της εξαρτάται από τον κόσμο γύρω της.
Η ενίσχυση της δημοκρατίας και η μείωση της φτώχειας στη γειτονιά μας και πέρα απ’ αυτή δεν είναι πράξεις φιλανθρωπίας, είναι η ουσία της στρατηγικής μας ασφάλειας και προϋπόθεση κοινωνικής ειρήνης και συνοχής.
Πηγή: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
Ακολουθήστε μας στο Google News για να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα
