Ο Φουσέκης «ξαναχτυπά» – Η αλήθεια για τον νο1 φαρσέρ στην Ελλάδα

Όπως και να το κάνουμε, μιλάμε για ένα σύγχρονο θρύλο ο οποίος απογείωσε την έννοια της φάρσας

Σχεδόν συγκινημένοι οι πιο παλιοί, που έμαθαν από πρώτο χέρι την «δουλειά» του, αλλά και οι νεότεροι που τον γνώρισαν μέσω youtube μεταγενέστερα, πίστεψαν πριν από λίγο καιρό ότι άκουσαν τον θρυλικό Φουσέκη να επιστρέφει με νέο χτύπημα, μετά τις απίθανες τηλεφωνικές φάρσες που είχε σκαρώσει πριν από χρόνια.

Όπως και να το κάνουμε, μιλάμε για ένα σύγχρονο θρύλο ο οποίος απογείωσε την έννοια της φάρσας. Μετά από πολλές μυθικές συνομιλίες που είχε με κάμποσους ανυποψίαστους συμπολίτες μας, εντελώς αναπάντεχα εξαφανίστηκε από το προσκήνιο. Λες και είναι ο Έλληνας «Ζόντιακ του ακουστικού» ξεπήδησαν αμέτρητοι αστικοί μύθοι σχετικά με την τύχη του, ενώ διακινούνται και άπειροι τέτοιοι αναφορικά με την ταυτότητά του την οποία δεν έμαθε ποτέ κανείς, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετοί «πονηροί» που υποστηρίζουν ότι τον γνωρίζουν, προσπαθώντας προφανώς να εντυπωσιάσουν τον περίγυρό τους.

Μετά από χρόνια σιωπής, το σενάριο ότι ο Φουσέκης χτύπησε ξανά μιλώντας με τον «Αποστόλη» της «Ελληνοφρένειας» αποδείχτηκε ότι ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό. Πράγματι, η φωνή του συνομιλητή του Αποστόλη έμοιαζε αρκετά με του Φουσέκη, όπως όμως διευκρίνισε ο ίδιος με σχόλιο κάτω από το βίντεο που έγινε ο… χαμός δεν ήταν ο θρυλικός φαρσέρ.

Αυτό το τηλεφώνημα είναι που ξύπνησε και τις αναμνήσεις αλλά και την νοσταλγία για τον Φουσέκη που όλοι αγαπήσαμε. Για τον άνθρωπο που ακόμη κι αν είχε χρησιμοποιήσει πλάγιους και ενδεχομένως παράνομους τρόπους για να σκαρώσει τις φάρσες του, θα έπρεπε αν υπήρχε κράτος, να πάρει αμνηστία, προεδρική χάρη και ό,τι άλλο προβλέπει ο νόμος, προκειμένου να παραδοθεί «καθαρός» στην κοινωνία! Και όχι μόνο αυτό, αλλά –αν με ρωτάς- κανονικά του αξίζει να παρασημοφορηθεί για τις υπηρεσίες που έχει προσφέρει σε όλους μας, με εξαίρεση πιθανότατα εκείνα τα παιδία στο υποβρύχιο στο ναύσταθμο της Σαλαμίνας τα οποία μπήκαν σε πανικό από την κλήση του «Νίκου Κούκου» ή τους καψερούς που άκουγαν τον «Νίκο Ματσαμπλόκο» και… ανέβαζαν πίεση.

Πολλοί ήταν εκείνοι που υποστήριξαν ότι η δραστηριότητά του του έφερε προβλήματα με το νόμο, με ορισμένους τα το… τεντώνουν εντελώς και να κάνουν λόγο ακόμη και για φυλάκιση εξαιτίας των φαρσών του και ιδιαίτερα εκείνη με το περίφημο υποβρύχιο «Τρίτων». Άλλοι καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα, δηλαδή την «ψειρού», με την μόνη διαφορά ότι βρέθηκε πίσω από τα σίδερα επειδή –λέει- ήταν υπάλληλος του ΟΤΕ που εκμεταλλεύτηκε τη θέση του.

Σίγουρα θα ήταν φοβερό και τρομερό να μάθουμε ποιος πραγματικά είναι ο Φουσέκης για να του αποδώσουμε τις τιμές που του αξίζουν. Ένα κομμάτι του εαυτού μας θα ήθελε πραγματικά να συμβεί κάτι τέτοιο και να έρθει όχι ως προσωπική δική του δικαίωση, αλλά ως δικαίωση μιας ολόκληρης γενιάς που μεγάλωσε με τα τις φάρσες του. Από την άλλη, όμως, όταν μιλάμε για μύθους, είναι πάντα προτιμότερο κάποια πράγματα να μείνουν εσαεί στη σκιά, συντηρώντας έτσι όλο το… στόρι (με τις απαραίτητες υπερβολές) που τους θεριεύουν.