Ο μαγικός κόσμος του Κυριάκου Μητσοτάκη

Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου – Ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη ήθελε απλώς και μόνο να υπηρετήσει το επικοινωνιακό αφήγημα με το οποίο πιστεύει ότι θα μπορέσει να αντιστρέψει ένα ιδιαίτερα αρνητικό σε βάρος του πολιτικό κλίμα.

Ένα κλίμα που αποτυπώθηκε στο ότι την ώρα που αυτός μιλούσε το Σάββατο στη ΔΕΘ, πολλές πλατείες ελληνικών πόλεων, ξεκινώντας από την πλατεία Συντάγματος, ήταν γεμάτες από χιλιάδες πολίτες που έδειξαν ότι κάθε άλλο παρά θεωρούν το αίτημα δικαιοσύνης για τα Τέμπη «θεωρία συνωμοσίας».

Στη μαγική εικόνα του πρωθυπουργού η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε μια διαδικασία μεταρρυθμιστικού μετασχηματισμού, κακοδαιμονίες δεκαετιών σε σχέση με τα προβλήματα του κράτους αντιμετωπίζονται, η οικονομία βρίσκεται σε ανοδική πορεία, και η μεσαία τάξη θα δει τα οικονομικά της να βελτιώνονται χάρη στο νέο πακέτο «παροχών» που ανακοίνωσε το Σάββατο.

Τη μαγική εικόνα εμπέδωσε ο τρόπος με τον οποίο ήταν οργανωμένη η συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού την Κυριακή, όπου ήταν κάπως προκλητική η προτίμηση για ερωτήσεις «φίλιων» μέσων και η άρνηση να δοθούν ερωτήσεις σε πιο επικριτικά, όπως υπογράμμισε στο τέλος της συνέντευξης και η δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη.

Βεβαίως, εάν κανείς κοιτάξει λίγο πιο πέρα από τη ρητορική και το συγκαταβατικό ύφος του πρωθυπουργού, τότε θα δει μια διαφορετική πραγματικότητα.

Θα δει μια ανάπτυξη που αφορά τον ονομαστικό ρυθμό ανάπτυξης, αλλά όχι την πραγματική οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών που με όρους αγοραστικής δύναμης είναι απλώς πάνω από αυτή της Βουλγαρίας.

Θα δει μια κοινωνία που γίνεται ολοένα και πιο άνιση και πιο ανασφαλής, ακόμη και εάν δείκτες όπως η ανεργία βελτιώνονται.

Θα δει μια κρίση κόστους ζωής που παραμένει ανεξέλεγκτη και που δεν διορθώνεται με μερικές μειώσεις φορολογικών συντελεστών.

Θα δει ένα κράτος που μπορεί να έχει ψηφιοποιηθεί, αλλά δεν σημαίνει ότι έχει γίνει και όντως πιο αποτελεσματικό.

Θα δει επίσης αντί για αποτελεσματικότητα εκτεταμένη διαφθορά και την πιο εντυπωσιακή ίσως ακολουθία μεγάλων σκανδάλων που αφορούν κυβέρνηση της μεταπολίτευσης: υποκλοπές, Λίστα Πέτσα, Τέμπη, ΟΠΕΚΕΠΕ.

Θα δει μια κυβέρνηση που τώρα λέει ότι προσπαθεί να ανακτήσει τις επιδοτήσεις που παράτυπα δόθηκαν από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά προσέφερε ασυλία στους υπουργούς που είχαν την επίβλεψη του κομματικού μηχανισμού που τις χρησιμοποίησε για να διευρύνει το εκλογικό ακροατήριο της κυβέρνησης σε περιοχές όπως στη Κρήτη.

Θα δει μια κυβέρνηση όπου ο υπουργός Υγείας, τον οποίο στήριξε ανοιχτά ο πρωθυπουργός, συναντά όπου βρεθεί συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.

Θα δει μια κυβέρνηση που μόλις έδωσε άδεια σε ιδιωτικά σουπερμάρκετ πτυχίων που δεν έχουν ακόμη καν εγκεκριμένα προγράμματα σπουδών.

Θα δει μεταρρυθμίσεις που έχουν ανακοινωθεί ξανά στο παρελθόν, όπως αυτή του Εθνικού Απολυτηρίου.

Το μεγαλύτερο λάθος του πρωθυπουργού σε αυτές τις ιδιαίτερα προσεκτικά «χορογραφημένες» δημόσιες εμφανίσεις του είναι ότι κάποιες φορές φέρεται ως εάν να πιστεύει όντως το ίδιο του το αφήγημα, την ίδια την πολιτική του μυθολογία.

Η κοινωνία το αντιλαμβάνεται αυτό και αντιλαμβάνεται ότι είναι ένας λόγος αποκλειστικά «επικοινωνιακός» και όχι απαραίτητα σε επαφή με την πραγματικότητα. Γι’ αυτό επίσης και ξέρει ότι οι διαβεβαιώσεις για το πότε θα γίνουν οι εκλογές ή για το εάν θα επιστρέψει ο Γρηγόρης Δημητριάδης κάθε άλλο παρά δεδομένες είναι.

Και γι’ αυτό το όποιο πραγματικό πολιτικό όφελος από το σημερινό θέαμα, θα είναι τελικά για την κυβέρνηση ελάχιστο, αν όχι μηδαμινό.