Οι κουμπάροι του ΟΠΕΚΕΠΕ συμψηφίζουν

Του Δημήτρη Γ. Παπαδοκωστόπουλου-Ένας λόγος που στην Ελλάδα γελοιοποιούνται δυστυχώς τα πάντα είναι και το ποιοτικό στοιχείο των μετεχόντων στις πολιτικές διαδικασίες. Οι σοβαροί άνθρωποι τις αποφεύγουν
Η απαξίωση της πολιτικής αλλά και των πολιτικών δεν έγινε σε μία ημέρα. Μεσολάβησαν πολλά και έγιναν επίσης πολλά, που τα μετρούσε η κοινωνία, για να φθάσει ο ιστορικός χρόνος με τους μισούς που έχουν δικαίωμα ψήφου να επιλέγουν την αποχή.

Οι τελευταίες συνεδριάσεις της επιτροπής για τον ΟΠΕΚΕΠΕ ανέδειξαν και ένα θέμα «συμψηφισμών» κουμπάρων που σχετίζονται τόσο με τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη όσο και με τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκη.

Η ανάδειξη του φαινομένου έγινε με ιδιαίτερη ζέση απ’ τους βουλευτές των δύο κομμάτων, παραβιάζοντας την κοινή λογική που από κεκτημένη ταχύτητα κάποιοι θεωρούν ξεπερασμένη.

Η κουμπαριά είναι θεσμός και για τους πολιτικούς εκτός από τους κοινούς θνητούς. Και βέβαια ουδείς μπορεί να κατηγορηθεί, επειδή ο κουμπάρος του αποδεικνύεται απατεώνας και κλέβει τα κονδύλια του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Οι Έλληνες πολιτικοί επιδίδονταν ανέκαθεν στο να βαφτίζουν και να παντρεύουν άλλους πολίτες. Αυτό από μόνο του, όμως, δεν τους καθιστά ύποπτους ούτε και οι ίδιοι πρέπει να απολογούνται αν ο κουμπάρος «αποδειχθεί» λαμόγιο…

Αυτό είναι απλή λογική, ισχύει και για τον καθέναν από εμάς.

Αν ίσχυε το αντίθετο, τότε οι μισοί Έλληνες θα έπρεπε να απολογούνται για τους κουμπάρους που είτε πάντρευαν τους ίδιους είτε βάφτιζαν τα παιδιά τους και τα παρόμοια.

Παρ’ όλα αυτά, όμως, η προβολή μιας κουμπαριάς στην επιτροπή εμφανίζεται ένθεν κακείθεν ως τεκμήριο ενοχής… του αντιπάλου, ευνοώντας τη σύγχυση και, το κυριότερο, τη μετατόπιση του προβλήματος από τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος στις κουμπαριές… Κουτσομπολιό δηλαδή που απαξιώνει την όλη υπόθεση, αυξάνοντας την απέχθεια των πολιτών για τους πολιτικούς, η οποία μετατρέπεται βραχυχρόνια και αντανακλαστικά σε συμπάθεια για ευκαιριακά πολιτικά σχήματα.

Μην ξεχνάμε ότι κάτι αντίστοιχο έγινε και μετά το δυστύχημα των Τεμπών, όπου εμφανίσθηκαν ένα σωρό απίθανες θεωρίες από ξυλόλια, μεταφορά πυρομαχικών του ΝΑΤΟ και άλλα ευτράπελα. Και πέρασε καιρός με τον δημόσιο λόγο να κατατρύχεται από συζητήσεις για ανύπαρκτα θέματα (που προσπόριζαν βέβαια πολιτικά κέρδη σε κάποιους), αφήνοντας στη σκιά το πραγματικά μεγάλο ζήτημα.

Δηλαδή την εγκατάλειψη του σιδηροδρομικού δικτύου, που επίσης δεν έγινε σε μία ημέρα, αλλά ήταν αποτέλεσμα πολυετών πολιτικών των κυβερνήσεων.

Ένας λόγος που στην Ελλάδα γελοιοποιούνται δυστυχώς τα πάντα είναι και το ποιοτικό στοιχείο των μετεχόντων στις πολιτικές διαδικασίες. Οι σοβαροί άνθρωποι τις αποφεύγουν, καθώς πρέπει να διαγκωνιστούν σε ένα όχι καθαρό παιγνίδι με πολλούς συμβιβασμούς και να καταλήξουν, αν επιλεγούν, σαν νεοσύλλεκτοι σε ένα κομματικό στρατόπεδο, τα συμφέροντα του οποίου δεν ταυτίζονται πάντα με τα συμφέροντα της χώρας.

Αυτή τη χαμηλή ποιότητα, που επιβεβαιώνεται στις δημόσιες αντιπαραθέσεις στη Βουλή, στις τηλεοράσεις κ.λπ., ο κόσμος τη νιώθει καθημερινά και απογοητευμένος γυρνάει την πλάτη του και τους θεωρεί όλους αναξιόπιστους.

Πηγή: Ναυτεμπορική