Οι λόγοι που η Τουρκία τρέμει τα ελληνικά F-16 Viper και τα Rafale

Ακόμα πιο ανησυχητική για την Τουρκία εμφανίζεται η κατάσταση όσον αφορά το Ισραήλ, το οποίο διαθέτει πλέον στόλο αμερικανικών μαχητικών πέμπτης γενιάς

Η τουρκική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία φαίνεται να αντιμετωπίζει έντονο προβληματισμό, καθώς παρατηρείται μια σημαντική αλλαγή στον συσχετισμό δυνάμεων στον αέρα, με την Ελλάδα και το Ισραήλ να κερδίζουν έδαφος.

Σύμφωνα με απόρρητη έκθεση του φιλοκυβερνητικού τουρκικού think tank SETA, η Άγκυρα βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν αναδυόμενο άξονα στρατιωτικής υπεροχής, ο οποίος απειλεί την υφιστάμενη ισορροπία ισχύος στην ευρύτερη περιοχή όχι μόνο του Αιγαίου αλλά ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου.

Η έκθεση αποτυπώνει την αυξανόμενη ανησυχία για τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό της Πολεμικής Αεροπορίας μας, η οποία ενισχύεται με τα υπερσύγχρονα μαχητικά γαλλικής κατασκευής Rafale, αλλά και με τον εκτεταμένο εκσυγχρονισμό των αμερικανικών F-16 στην έκδοση Viper – ένα από τα πλέον προηγμένα στην κατηγορία του. Παράλληλα, γίνεται εκτενής αναφορά στη στενή στρατηγική συνεργασία της Αθήνας με Παρίσι και Ουάσιγκτον, που προσδίδει στη χώρα μας ένα σαφές τεχνολογικό και επιχειρησιακό πλεονέκτημα.

Ακόμα πιο ανησυχητική για την Τουρκία εμφανίζεται η κατάσταση όσον αφορά το Ισραήλ, το οποίο διαθέτει πλέον στόλο αμερικανικών μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35IAdir. Σύμφωνα με την έκθεση του SETA, περισσότερα από 36 τέτοια αεροσκάφη είναι ήδη πλήρως επιχειρησιακά, παρέχοντας στο Τελ Αβίβ τη δυνατότητα να προβάλει ισχύ με ακρίβεια και ταχύτητα, σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο κάτι που φάνηκε άλλωστε και από τις πρόσφατες επιχειρήσεις κατά του Ιράν.

Σε πλήρη αντίθεση με αυτές τις εξελίξεις, η τουρκική Πολεμική Αεροπορία φέρεται να βασίζεται ακόμη σε στόλο F-16 που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1980. Το SETA εκφράζει ανοιχτά τον προβληματισμό του για την επιχειρησιακή αξία αυτών των γερασμένων συστημάτων, ειδικά απέναντι σε αντιπάλους που διαθέτουν τεχνολογίες αιχμής και πολυεπίπεδα συστήματα αεράμυνας.

Χαρακτηριστικό είναι το σημείο της έκθεσης όπου σημειώνει ρητά ότι η Τουρκία πρέπει να προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο ταυτόχρονης αντιπαράθεσης με δύο εξωτερικά υποστηριζόμενες δυνάμεις – φωτογραφίζοντας ξεκάθαρα την Ελλάδα και το Ισραήλ. Υπό αυτό το πρίσμα, προτείνεται η άμεση ενίσχυση της τουρκικής αποτρεπτικής ικανότητας, μέσω αγοράς προηγμένων μαχητικών όπως τα Eurofighter Typhoon, καθώς και η επιτάχυνση των εγχώριων προγραμμάτων, με έμφαση στην ανάπτυξη του νέου τουρκικού μαχητικού πέμπτης γενιάς, KAAN.

Η έκθεση επισημαίνει παράλληλα την ανάγκη για στρατηγική αναθεώρηση της τουρκικής αμυντικής πολιτικής. Ειδικότερα, θέτει ως στόχο την οικοδόμηση μιας αεροπορίας ικανής να διεξάγει ταυτόχρονες επιχειρήσεις σε πολλαπλά μέτωπα, με στόλο τουλάχιστον 500 μαχητικών σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα. Υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη για ενίσχυση της αεράμυνας και για την ενσωμάτωση νέων διαστημικών δυνατοτήτων στον αμυντικό σχεδιασμό.

Ιδιαίτερη σημασία αποκτά και η αναφορά στην πιθανότητα επιστροφής της Άγκυρας στο πρόγραμμα των F-35, από το οποίο είχε αποβληθεί από τους Αμερικανούς λόγω της αγοράς των ρωσικών πυραυλικών συστημάτων S-400. Σύμφωνα με την ανάλυση του SETA, μια τέτοια επιστροφή θα μπορούσε να αποκαταστήσει το τεχνολογικό κενό και να επαναφέρει την Τουρκία σε τροχιά ισορροπίας απέναντι στους περιφερειακούς της ανταγωνιστές.

Παρά την πληρότητα της έκθεσης, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι δεν γίνεται καμία αναφορά στην ένταξη των Rafale στον ελληνικό στόλο – εξέλιξη που έχει ήδη προσδώσει σημαντικότατη ενίσχυση στην αποτρεπτική δύναμη της χώρας. Το γεγονός αυτό ενδεχομένως να υποδηλώνει υποτίμηση ή άγνοια της τουρκικής πλευράς για το μέγεθος της ελληνικής αναβάθμισης, ή –το πιθανότερο– μια προσπάθεια να υποβαθμιστεί επικοινωνιακά η ελληνική πρόοδος.

Στο καταληκτικό της σχόλιο, η έκθεση υπογραμμίζει ότι «χώρες όπως η Ελλάδα και το Ισραήλ αξιοποίησαν τη στήριξη των δυτικών τους εταίρων για να συγκροτήσουν ισχυρές και τεχνολογικά προηγμένες αεροπορικές δυνάμεις». Η Τουρκία, εκτιμά, θα πρέπει να κινηθεί γρήγορα για να προσαρμοστεί στο νέο στρατηγικό περιβάλλον, το οποίο καθίσταται ολοένα και πιο απαιτητικό και ανταγωνιστικό.

Πηγή: newsbeast.gr