Οι απώλειες των ζώων, είτε άγριων είτε οικόσιτων, σπάνια καταγράφονται
Όταν μιλούν για τις καταστροφές των πυρκαγιών, η συζήτηση συνήθως περιορίζεται στις ανθρώπινες ζωές, στις περιουσίες, στα σπίτια και στα αυτοκίνητα.
Aπό τον Πέτρο Κατσάκο
Μετρούν δέντρα που έγιναν κάρβουνο και στρέμματα που έγιναν στάχτη. Και αν δεν έχει χαθεί κανένας άνθρωπος, λένε «πάλι καλά». Λες και όλα τα υπόλοιπα πλάσματα που βρήκαν μαρτυρικό θάνατο μέσα στις φλόγες δεν λογαριάζονται για ζωές.
Οι απώλειες των ζώων, είτε άγριων είτε οικόσιτων, σπάνια καταγράφονται. Στην καλύτερη περίπτωση, αν πρόκειται για ζώα που ζούσαν σε στάνες ή κοτέτσια, υπολογίζονται ως «ζωικό κεφάλαιο» και αποζημιώνονται με λίγα ευρώ το κεφάλι. Όσα όμως ζούσαν άγρια και ελεύθερα στο δάσος δεν θα τα μετρήσει ποτέ κανείς. Δεν θα καταγραφούν πουθενά ως απώλειες. Δεν θα τους αποδοθεί καμία αξία, παρά μόνο η σιωπή.
Ο αγώνας των εθελοντών
Όσο για τα ζώα συντροφιάς και τα αδέσποτα που έμειναν πίσω, η σωτηρία τους βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην κινητοποίηση εθελοντών. Είναι εκείνοι που θα ανοίξουν μια κλειδωμένη πόρτα, θα λύσουν μια σκουριασμένη αλυσίδα, θα τα πάρουν μακριά από την καταστροφή. Κάποια από αυτά θα σωθούν, ακόμη και με καψαλισμένα μουστάκια, με πληγές και εγκαύματα στα πόδια. Γιατί, για ένα κομμάτι της κοινωνίας, αυτά τα ζώα λογαριάζονται και εκείνα ως πυρόπληκτα.
Την ώρα που η πλειοψηφία παρακολουθεί αδιάφορα, εκατοντάδες πολίτες σπεύδουν στις φλεγόμενες περιοχές με μοναδικό σκοπό να σώσουν ό,τι μπορεί να σωθεί. Στήνουν πρόχειρα κέντρα φιλοξενίας και περίθαλψης, με τη βοήθεια κτηνιάτρων και άλλων εθελοντών. Γνωρίζουν πως οι φωτιές δεν αφανίζουν μόνο ανθρώπινες ζωές και περιουσίες, αλλά και ολόκληρα οικοσυστήματα: αγριογούρουνα, ελάφια, αλεπούδες, λαγούς, σκαντζόχοιρους, κουνάβια, χιλιάδες πουλιά που θα μείνουν χωρίς φωλιά.
Με πληροφορίες του rosa.gr
Ακολουθήστε μας στο Google News για να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα
