Σοβαροί

Του Γιάννη Πρετεντέρη – Παίζει ρόλο η Ελλάδα στην επίλυση του Μεσανατολικού; Κανέναν. Δεν είναι η δουλειά μας, δεν μπορούμε να το κάνουμε κι ούτε μας το ζητάει κανείς.

Ας είμαστε λοιπόν στοιχειωδώς σοβαροί.

Έχουμε κάποια σχέση με τη Γάζα; Την παραμικρή. Τη βλέπουμε κάθε βράδυ στην τηλεόραση.

Μας έχει κάποιος αναθέσει να συνδράμουμε τους δυστυχείς Παλαιστινίους ή να στριμώξουμε το «κράτος δολοφόνο» στα σκοινιά; Κανείς. Για την ακρίβεια νομίζω πως ούτε καν πέρασε από το μυαλό των περαστικών.

Αλλά ας είμαστε τουλάχιστον σοβαροί.

Δεν μας γουστάρει ο Τραμπ; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι, άβυσσος η ψυχή του. Σε κάθε περίπτωση όμως θα βάλουμε τις γάτες μας να κλάψουν. Αν έχουμε γάτες κι αν κλαίνε γοερά.

Είναι φίλος μας ο Ερντογάν που είναι φίλος του Τραμπ; Προφανώς όχι. Τους φίλους μας τους διαλέγουμε και δεν ξέρω κανέναν να επιζητά την παρέα του Έρντι.

Θα κάνουμε δύσκολη τη ζωή της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Ασφαλώς, όπου μπορούμε κι όσο μπορούμε. Για να πάρει πρέπει να δώσει και ο τζάμπας πέθανε.

Ας είμαστε σοβαροί, το ξαναλέω.

Αναρωτιέμαι λοιπόν γιατί συζητούμε τα αυτονόητα που έχουν τόσο προφανείς απαντήσεις. Ακόμη περισσότερο όταν κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν προτείνει, ούτε πιστεύει κάτι άλλο.

Η χώρα μας δεν προσλαμβάνει εχθρούς ή φίλους, δεν περιφέρει λύσεις που ουδείς της ζητάει, δεν πλακώνεται δεξιά κι αριστερά χωρίς λόγο. Δεν είναι ψωνάρα σουσουδισμού.

Έχει όμως συμφέροντα. Κι αυτά τα συμφέροντα προασπίζεται χωρίς κραυγές μεγαλομανίας, ούτε τεμενάδες αναξιοπρέπειας.

Απέναντι και σε εχθρούς και σε φίλους. Με επίγνωση των μεγεθών και των πραγμάτων.

Κι όσοι δεν έχουν αυτή τη στοιχειώδη λογική δεν χρειάζεται να μας ξεκουφαίνουν.

Μπορούν να διαμαρτυρηθούν βαθιά μέσα τους και να πνίξουν τον καημό τους με ένα ποτό αλλά να αφήσουν ήσυχο τον Άγνωστο Στρατιώτη που δεν τους φταίει σε τίποτα. Αλλωστε οι μεγάλοι πόνοι είναι βουβοί, δεν χρειάζονται τσιρίδες.

Πριν από κάτι μήνες ένας θυμωμένος πήγε να βάλει χέρι στην Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι και ξέρετε τι τον έκαναν; Τον απέλασαν από τη χώρα! Διότι αυτοί είναι σοβαροί και δεν καλαμπουρίζουν.

Φοβάται λοιπόν ο Μητσοτάκης τον Δένδια και προσπαθεί να τον κοντύνει ή να μην τον κοντύνει με τον Άγνωστο Στρατιώτη;

Δεν κατάλαβα ακριβώς τι θέλει να τον κάνει αλλά εδώ δεν αρκεί να είμαστε σοβαροί. Χρειάζεται και μια αίσθηση του χιούμορ!

Διαφορετικά θα φτιάξει κόμμα η σύζυγος Καμμένου και θα τα σαρώσει όλα.

Πηγή: tovima.gr