Του Σάκη Μουμτζή – Είναι ένας από τους κανόνες της ζωής να μην εκτιμάμε αυτό που έχουμε και να καταλαβαίνουμε την αξία του όταν το χάσουμε. Βέβαια, ένας ευφυής άνθρωπος δεν χρειάζεται να χάσει αυτό που έχει για να αντιληφθεί την αξία του. Αρκεί να κοιτάξει γύρω του για να δει πόσοι θέλουν να βρεθούν στη θέση του. Να έχουν αυτά που έχει αυτός. Τότε θα συνειδητοποιήσει πόσο προνομιούχος είναι.
Επί του θέματος: σχεδόν όλοι γκρινιάζουμε για την Ευρώπη μας. Βλέπουμε τις καθυστερήσεις, τις ανεπάρκειες και τις στρεβλώσεις, και έχουμε την τάση να μεμψιμοιρούμε μονίμως, παραβλέποντας τη μεγάλη ευρωπαϊκή εικόνα, μια εικόνα λαμπερή για τους εκτός των τειχών. Για τους κατοίκους της Γεωργίας οι οποίοι διαδηλώνουν μαζικά στην Τιφλίδα, στην κεντρική πλατεία που την ονόμασαν Ευρώπη. Γιατί διαδηλώνουν; Διότι δεν θέλουν να ρωσοποιηθεί η πολιτική ζωή της πατρίδας τους, μια πορεία που ξεκινά με την ψήφιση του ρωσικής εμπνεύσεως νόμου «περί ξένων πρακτόρων». Ενας νόμος που θέλει να περιορίσει ή και να εξαλείψει ακόμη τις ανεξάρτητες φωνές.
Σε αυτές τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, εκτός από χιλιάδες Γεωργιανούς πολίτες, συμμετείχαν και τρεις υπουργοί κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της Λιθουανίας, της Λετονίας, της Εσθονίας, καθώς και της Ισλανδίας, οι οποίοι έθεταν το ερώτημα στους διαδηλωτές: Πού πάμε; Και αυτοί απαντούσαν με μία φωνή: Στην Ευρώπη! Δηλαδή, σε μια μεγάλη πολιτική και οικονομική οικογένεια στην οποία διεξάγονται αδιάβλητες εκλογές, υπάρχει ελευθερία του λόγου, υπάρχει σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κράτος δικαίου, η μια χώρα δεν επιβουλεύεται τα εδάφη της άλλης και υπάρχει ένα κατακτημένο μίνιμουμ επίπεδο εκπαίδευσης.
Ολα αυτά για τα οποία αγωνίζονται στους δρόμους και στις πλατείες οι κάτοικοι της Γεωργίας, εμείς οι Ευρωπαίοι πολίτες όχι μόνο τα θεωρούμε αυτονόητα και δεδομένα, αλλά πολύ συχνά τα υποτιμάμε κιόλας.
Ολα αυτά για τα οποία αγωνίζονται στους δρόμους και στις πλατείες οι κάτοικοι της Γεωργίας, εμείς οι Ευρωπαίοι πολίτες όχι μόνο τα θεωρούμε αυτονόητα και δεδομένα, αλλά πολύ συχνά τα υποτιμάμε κιόλας. Το δεδομένο χάνει την αξία του.
Η Γεωργία, όπως και η Αρμενία, βρέθηκε και άλλες φορές στο ιστορικό σταυροδρόμι: στα χνάρια της Ρωσίας ή στα χνάρια της Ευρώπης. Και τις απαντήσεις δεν τις έδιναν μόνον οι εσωτερικοί συσχετισμοί δυνάμεων, καθώς αυτοί διαμορφώνονταν και με τις παρεμβάσεις, άμεσες ή έμμεσες, της Ρωσίας του Πούτιν. Η ΕΣΣΔ σίγουρα δεν μπορεί να ανασυσταθεί, είναι ένα ιστορικό απολίθωμα, όμως μπορεί το πνεύμα της να αναβιώσει. Δηλαδή, οι χώρες που τη συγκροτούσαν τότε, σήμερα να έχουν πολίτευμα με παρόμοια ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά με αυτά της Ρωσίας. Ο Τζέιμς Μάτις, υπουργός Αμυνας επί Ντόναλντ Τραμπ, στην επιστολή παραίτησής του σημείωνε: «Είναι ξεκάθαρο πως Κίνα και Ρωσία… θέλουν να διαμορφώσουν έναν κόσμο που θα συνάδει με το απολυταρχικό τους μοντέλο –αποκτώντας δικαίωμα βέτο στις διπλωματικές, οικονομικές αποφάσεις άλλων εθνών– για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα εις βάρος των γειτόνων τους, της Αμερικής και των συμμάχων μας». Στη Γεωργία, αυτό ακριβώς γίνεται.
Διαβάστε επίσης:
Κλέαρχος Μαρουσάκης για την αφρικανική σκόνη: «Τρομάζει» η διάρκεια
Καιρός: Αυξάνεται η θερμοκρασία και συγκεντρώνεται η σκόνη στην Κρήτη
Ακολουθήστε μας στο Google News για να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα
