Του Δημήτρη Γ. Παπαδοκωστόπουλου-Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν θέλουν οι πολιτικοί μας να αντιμετωπίσουν τις παθογένειες που εκδηλώθηκαν στον ΟΠΕΚΕΠΕ, καθώς είναι ακριβώς οι ίδιες που συνέχουν το κράτος και τις λειτουργίες του
Είναι ημέρες που η επιτροπή της Bουλής που διερευνά τα περί του ΟΠΕΚΕΠΕ τεκταινόμενα μοιάζει με τσίρκο που προκαλεί γέλια, αν και κανονικά θα έπρεπε να κλαίμε με αυτά που συμβαίνουν εκεί.
Και η επιτροπή αυτή, όταν ολοκληρώσει το έργο της, θα βγάλει πορίσματα ισάριθμα με τα κόμματα που συμμετέχουν και θα λέει ο καθείς τα δικά του.
Αν εξαιρέσει κάποιος τους συμμετέχοντες από τη Ν.Δ., οι υπόλοιποι της αντιπολίτευσης βλέπουν το έργο της (που μεταδίδεται και τηλεοπτικά και υπάρχει ελπίδα να το βλέπει και κανένας…) ως ευκαιρία να προβληθούν προσωπικά, όταν έχουν και μάρτυρες που βοηθάνε με όσα λένε ή δεν λένε…
Για αυτό τα σόου, οι δήθεν πονηρές ερωτήσεις, οι θιγμένοι εγωισμοί και άλλες αστείες συμπεριφορές που υιοθετούν οι εθνοπατέρες, για να ξεχωρίσουν ενώ επιτελούν το καθήκον τους.
Ανάλογες συμπεριφορές υπάρχουν και στους συμπολιτευόμενους βουλευτές, αν και σε μικρότερη έκταση, με τον εισηγητή της πλειοψηφίας, Μακάριο Λαζαρίδη, να συγκρούεται συχνά και θορυβωδώς με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου…
Λίγο πολύ, μπορούμε από τώρα να φανταστούμε τι θα λένε τα πορίσματα των συμμετεχόντων για τον ΟΠΕΚΕΠΕ και το πιθανότερο είναι ότι ποτέ δεν θα μάθουμε πώς πραγματικά δούλεψε το σύστημα και ποιοι συμμετείχαν ενεργά στο κόλπο.
Η κυβέρνηση λέει ότι το πρόβλημα είναι χρόνιο και δεν αφορά την τρέχουσα περίοδο, στη διάρκεια της οποίας γίνεται η προσπάθεια να ξεκαθαριστεί το θέμα με τη μεταφορά του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ.
Και εν μέρει έχει δίκιο, καθώς πάντα η χώρα είχε πρόβλημα με τις επιδοτήσεις (που κακώς δίνονταν σε κάποιους), αλλά εν προκειμένω είναι δικοί της οι δύο υπουργοί –Αυγενάκης και Βορίδης– που επισημαίνονται στο πόρισμα της ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.
Από εκεί και πέρα, έρχονται οι παρακολουθήσεις προσώπων, οι δηλώσεις πρώην υπουργών, πρώην διοικητών του ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά και αγροτών που κατέγραψαν οι επισυνδέσεις για να υφάνουν μια σκοτεινή υπόθεση, που οι υποψιασμένοι από την ελληνική πρακτική ξέρουν ότι δεν θα οδηγήσει σε τίποτα σαφές όσον αφορά τις ευθύνες.
Η εμπειρία του παρελθόντος συνηγορεί σε αυτό και, αν θυμηθούμε την ιστορία με το Χρηματιστήριο στα τέλη της δεκαετίας του 1990, που πήγε στον Θεό για να καταρρακωθεί μετά και τις δίκες που ακολούθησαν, θα γελάσουμε πικρά.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν θέλουν οι πολιτικοί μας να αντιμετωπίσουν τις παθογένειες που εκδηλώθηκαν στον ΟΠΕΚΕΠΕ, καθώς είναι ακριβώς οι ίδιες που συνέχουν το κράτος και τις λειτουργίες του. Και το να πάει κάποιος κόντρα στα παραδεκτά ήθη και έθιμα είναι μεγάλη απόφαση που έχει κόστος, καθώς θα δυσαρεστηθούν πολλοί.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το ερώτημα αν θέλουμε πρωτογενή τομέα και πώς τον φανταζόμαστε: εξαρτώμενο από τις επιδοτήσεις ή όχι;
Πηγή: Ναυτερμπορική
Ακολουθήστε μας στο Google News για να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα









