Το καρκίνωμα του ΟΠΕΚΕΠΕ και η Κτηνοτροφία μας

Του Ανδρέα Ζούλα

Η ιστορία του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι σκάνδαλο. Είναι καρκίνωμα

Η κατάσταση που αποκαλύφθηκε με την – κατόπιν συγκεκριμένων καταγγελιών – παρέμβαση της Ευρωπαίας Εισαγγελέως είναι το «τελικό σύμπτωμα» μιας φαύλης κατάστασης που έφθασε τώρα σε κορύφωση «αποστήματος», αλλά που αρχή έχει το κρίσιμο έτος 2013, με ενεργό – κυβερνητική – συμμετοχή του μεγαλύτερου φάσματος των πολιτικών κομμάτων της χώρας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ) – Σύριζα-ΑΝΕΛ) και με «παθητική-υποτονική» αντιμετώπιση των λοιπών, υπαρκτών, πολιτικών δυνάμεων.

Ο μέγας κίνδυνος που ελλοχεύει στο καρκίνωμα αυτό δεν είναι η σήψη και η φαυλότητα. Το μέγα ζήτημα, που υπερβαίνει την σήψη και την φαυλότητα είναι ότι η Κτηνοτροφία της χώρας διατρέχει άμεσο ΚΙΝΔΥΝΟ. Κίνδυνο, όμως, για τον οποίο δεν γίνεται λόγος από κανένα κόμμα. Τα φαινόμενα σήψης-φαυλότητας, που έστω και με πολύ μεγάλη καθυστέρηση αποκαλύφθηκαν σε εφιαλτική έκταση, θα αντιμετωπισθούν. Αυτό είναι βέβαιο. Οι αποφάσεις που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκης και την περασμένη Κυριακή και την Δευτέρα, μετά το υπουργικό συμβούλιο, κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση και είναι οι πρώτες που προοιωνίζονται μια γενική εξυγιαντική παρέμβαση. Ιδίως μάλιστα η δέσμευση ότι θα αναζητηθούν ως αχρεωστήτως καταβληθέντα, όσα ποσά δόθηκαν παρανόμως σε μη δικαιούχους, ικανοποιεί πλήρως τους πολίτες. Όμως.

Ο κίνδυνος για την Κτηνοτροφία της χώρας παραμένει, αν δεν αντιμετωπιστεί ο λόγος που επέτρεψε να δημιουργηθούν τα φαινόμενα αυτά. Και ο πρώτος και βασικός λόγος είναι ο κοινοτικός Κανονισμός του 2013 που όρισε ότι για να λάβει κάποιος κτηνοτροφική ενίσχυση δεν θα δηλώνει – όπως μέχρι τότε – αριθμό εκτρεφόμενων ζώων, αλλά κατοχή βοσκοτόπων. Αυτό θεσπίζεται ενώ έχουμε την τρικομματική Κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ). Και θεσπίζεται ως εσωτερικό δίκαιο επί Κυβερνήσεως ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (Σαμαρά-Βενιζέλου) το 2014. Και σαν να μην έφθανε η αλλαγή της βάσης νομιμοποιήσεως των δικαιούχων, ήρθε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (Τσίπρα – Καμμένου, με απόφαση Λαφαζάνη) να θεσπίσει την φύσει παράλογη «τεχνική λύση», την δυνατότητα δηλαδή να δηλώνονται ιδιόκτητοι βοσκότοποι ανεξαρτήτως που βρισκόταν το κοπάδι. «Λύση» που ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ η Κοινότητα…

Έτσι άρχισε το «πάρτι». Η πλέον γνωστή – διαβόητη – περίπτωση «βοσκοτόπων» είναι τα «βοσκοτόπια Καλογρίτσα»… όπου η φαυλότητα έφθασε σε απίστευτα ύψη θρασύτητας, να προβάλλονται οι – απροσδιόριστες – εκτάσεις αυτές και ως εγγύηση για την συμμετοχή του δηλώνοντος ότι τις κατέχει στον – παράνομο και αντισυνταγματικό -διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες του Ν. Παππά, με την γνωστή διοικητική, αλλά και δικαστική κατάληξη (το γνωστό: ένοχος με 13 – 0).

Πρέπει δε να υπογραμμισθεί ότι ήταν τεράστιο σφάλμα της Νέας Δημοκρατίας που, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση τότε, δεν προκάλεσε, αμέσως την παρέμβαση του Ευρωπαίου Εισαγγελέα, ώστε να διερευνηθεί από τότε το σκάνδαλο και να προληφθούν τα χειρότερα.

Τα αναφέρω με κάπως κουραστικό τρόπο όλα αυτά γιατί τώρα, διαπράττεται δεύτερο σφάλμα από πλευράς Κυβερνήσεως. Ο Πρωθυπουργός είπε ότι αναλαμβάνει την ευθύνη όλων εκείνων που χειρίστηκαν – πολιτικά, ως Κυβέρνηση, Πρωθυπουργοί και υπουργοί, από τότε μέχρι τώρα – το θέμα και προχωρεί εκείνος στην αντιμετώπισή του και την τελική κάθαρση.

Πολύ φοβάμαι ότι, όπως και στην περίπτωση των Τεμπών, δεν έχει γίνει απολύτως αντιληπτό στην Κυβέρνηση και στο κόμμα της ΝΔ, τι ακριβώς συμβαίνει στην κοινωνία με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Τι ακριβώς λέγεται σε κάθε συζήτηση μεταξύ απλών ανθρώπων. Και μάλιστα υπό την απηνή, φυσικά, κριτική κομματικών αρχηγών, βουλευτών και «εκπροσώπων» που μιλούν ως να προήλθαν από «πολιτική παρθενογένεση».

Στο προ μηνός σχετικό σημείωμά μου έγραφα ότι αυτό που επιβάλλεται τώρα είναι η – με πρωτοβουλία της Κυβερνήσεως φυσικά – σύσταση διακομματικής κοινοβουλευτικής επιτροπής, η οποία με την συνδρομή εξειδικευμένοι οίκου, να προχωρήσει σε λεπτομερέστατο έλεγχο της λειτουργίας του Οργανισμού από της ιδρύσεώς του, το 1999 μέχρι σήμερα. Κι αυτό, ώστε, αντί να αντιπαρατίθενται, να καταγράψουν, όλοι μαζί, το χάλι στο οποίο όλοι μαζί έφεραν έναν δημόσιο Οργανισμό που έπρεπε να φυλάει και το τελευταίο διαθέσιμο ευρώ υπέρ των πράγματι δικαιούχων Αγροτών-Κτηνοτρόφων.

Πέραν όμως αυτού η Κυβέρνηση οφείλει να προβεί τώρα σε πλήρη, αναλυτική ενημέρωση τού πώς έφθασε ο ΟΠΕΚΕΠΕ, από οργανωτικής και λειτουργικής πλευράς στο σημερινό κατάντημα. Δηλαδή, όσον αφορά την λειτουργία του Οργανισμού η Κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει σαφείς εξηγήσεις πώς συνέβη να καθιερωθεί ένα σύστημα λειτουργίας, κατά το οποίο την εξατομικευμένη κατανομή των ενισχύσεων κάνει «ιδιώτης», εταιρία, στην οποία – κατά τα καταγγελλόμενα – μετέχουν και πρώην στελέχη του Οργανισμού.

Πότε ακριβώς «εισήχθη» αυτό το σύστημα και με έγκριση τίνος… Πλήρες φως. Πότε εισήχθη το σύστημα, με νόμο, τίνος, με υπουργική απόφαση, τίνος και πώς τελικά συμβαίνει τα στοιχεία λειτουργίας του συστήματος να είναι «ιδιοκτησία» του παρεμβαλλόμενου ιδιωτικού φορέα και όχι του ΟΠΕΚΕΠΕ…

Σε όλη αυτή την πολύχρονη και ιδιόρρυθμη λειτουργία του Οργανισμού υπάρχουν πρόσωπα που παρανόμησαν και έχουν ευθύνες που ενδεχομένως, πιθανότατα, δεν εμπίπτουν στην εισαγγελική έρευνα. Η έρευνα όμως, ανεξάρτητα της διεξαγομένης, πρέπει να πάει σε βάθος και για ένα πρόσθετο λόγο. Αν υποτεθεί ότι το έργο του ΟΠΕΚΕΠΕ θα αναλάβει τελικώς η ΑΑΔΕ, καταλλήλως πιστοποιουμένη, το ερώτημα που τίθεται είναι απλό: Με τι μηχανισμό θα κάνει την δουλειά του ΟΠΕΚΕΠΕ; Μέσω ιδιωτικού φορέα ή μόνη της και πώς; Αν, μόνη της, γιατί δεν έκανε το αυτό και ο ΟΠΕΚΕΠΕ; Χρειάζονται απαντήσεις, πειστικές…

Πέραν αυτών υπάρχει το κύριο ζήτημα, που καταγγέλλεται ότι αποτέλεσε την πρωταρχική αιτία που δεν δημιούργησε, αλλά ευνόησε την δημιουργία του σκανδάλου. Και η αιτία αυτή, όπως προαναφέρεται, είναι ο Κοινοτικός Κανονισμός του 2013 και η διαβόητη πια «τεχνική λύση» του 2015.

Προφανώς, είναι πολύ «ασφαλέστερο» και ευχερέστερα ελεγχόμενο στοιχείο ο αριθμός στρεμμάτων βοσκοτόπου, από τον αριθμό των εκτρεφόμενων ζώων, καθώς και η επιβεβαίωση του στοιχείου. Όμως είναι προφανέστερο ότι η αλλαγή αυτή «ταιριάζει» σε μια κτηνοτροφία βιομηχανικά οργανωμένη, όπως αυτή των βορείων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι σε μια κτηνοτροφία, κυριότατα, «ελευθέρας βοσκής» και μετακινουμένων, χειμώνα-καλοκαίρι κοπαδιών. όπως κατά κανόνα είναι η κτηνοτροφία στον νότο της Ευρώπης και, φυσικά, και στην χώρα μας.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι την περίοδο που η Κοινότητα καθιέρωσε αυτή την αλλαγή, η χώρα διέτρεχε τον έσχατο κίνδυνο, σε τρόπο ώστε η αλλαγή του Κανονισμού να φαίνεται – και να είναι σε σύγκριση με το μείζον που ήταν η κατάρρευση της οικονομίας – δευτερεύον ζήτημα…

Τις ημέρες αυτές η επικαιρότητα έχει κατακλυσθεί από καταγγελίες κατά των συγκεκριμένων – παραιτηθέντων ήδη υπουργών και υφυπουργών – και κυρίως κατά της Κυβέρνησης και του πρωθυπουργού προσωπικώς. Σκάνδαλα, φθορά, λάσπη και τα τοιαύτα. Από κανέναν απολύτως πολιτικό αρχηγό ή εκπρόσωπο κόμματος της Αντιπολίτευσης δεν άκουσα αυτά που άκουσα από έναν εκπρόσωπο αγροτικού συνεταιρισμού (σε «περιθωριακό, μάλιστα, τηλεοπτικό κανάλι).

Ο παρουσιαστής της εκπομπής, στηλιτεύοντας την Κυβέρνηση για το σκάνδαλο, επεσήμανε μεταξύ άλλων και ότι οι αγρότες που αντέδρασαν το έκαναν γιατί έβλεπαν και τον «ξαφνικό πλουτισμό» ορισμένων.

Η διπλή απάντηση ήταν καταλυτική: Δεν είναι θέμα της Κυβέρνησης, ούτε είδαμε «ξαφνικό πλουτισμό» κανενός. Απλώς είδαμε ότι εμείς οι κτηνοτρόφοι δεν παίρναμε τις ενισχύσεις μας. Και γι’ αυτό προσφύγαμε στην Κοινότητα.

Λένε και φωνάζουν οι αγρότες-κτηνοτρόφοι ότι μειώνεται το εισόδημά τους. Όχι βέβαια – μόνο – επειδή μειώθηκαν οι κοινοτικές ενισχύσεις τους. Λένε ότι καταστρέφεται η κτηνοτροφία.

Να, λοιπόν, σημειώνω εγώ, πού πρέπει να στραφεί η προσοχή της Κυβέρνησης: Να ζητήσει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ενίσχυση της Ελληνικής Κτηνοτροφίας, με βάση τα εκτρεφόμενα ζώα, όπως γινόταν παλιά, μέχρι το 2013. Είναι πολύ απλό να γίνει μια διαχρονική προβολή για την κίνηση του ζωικού κεφαλαίου και της παραγωγής των κτηνοτροφικών προϊόντων στην Ελλάδα. Οι εκπρόσωποι των αγροτών-κτηνοτρόφων λένε ότι η κτηνοτροφική παραγωγή βαίνει συνεχώς μειούμενη.

Ας δοθούν πλήρη στοιχεία παραγωγής κτηνοτροφικών προϊόντων – αναγκών εσωτερικής αγοράς – εισαγωγών, κατά την τελευταία εικοσαετία. Από μόνα τα στοιχεία αυτά θα φανούν και η κατάσταση της Κτηνοτροφίας μας και η πορεία, αλλά και τα αίτια. Αν επιβεβαιωθούν οι εκπρόσωποι των παραγωγών, ο «ξαφνικός πλουτισμός» ελαχίστων σε σχέση με το σύνολο ή και εξαιρετικά πολλών – πού ούτως ή άλλως μπορεί να αντιμετωπισθεί – θα είναι πολύ μικρότερης σημασίας σε σχέση με τον κίνδυνο κατάρρευσης της κτηνοτροφίας μας.