Εορτολόγιο: Μεγάλη γιορτή σήμερα Κυριακή 13 Απριλίου για την Ορθοδοξία

Τι γιορτάζουμε την Κυριακή των Βαίων

Η Κυριακή των Βαΐων ή αλλιώς η Βαϊοφόρος Κυριακή είναι μια από τις μεγαλύτερες εορτές της ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Είναι η προηγούμενη Κυριακή πριν την Ανάσταση του Ιησού που μας εισάγει στην τελευταία εβδομάδα και την πιο σημαντική της Σαρακοστής, την Μεγάλη Εβδομάδα. Από αυτήν την ημέρα και για επτά μέρες θα δούμε να εξελίσσεται το Θείο Δράμα.

Την Κυριακή των Βαΐων γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, ο οποίος ερχόμενος από τη Βηθανία, εισήρθε στη πόλη πάνω σε ένα γαϊδουράκι με τις χαρμόσυνες επιφυμίες του κόσμου να ακούγονται από παντού. Μικροί και μεγάλοι ζητωκραύγαζαν το «Ωσαννά» κρατώντας στα χέρια τους κλαδιά από βάγια, δηλαδή κλαδιά από φοίνικες, ενώ έστρωναν στο διάβα Του τα ιμάτιά τους για να περάσει. Από εκεί φυσικά πήρε το όνομά της αυτή η ξεχωριστή Κυριακή. Του επιφύλασσαν μια θριαμβευτική υποδοχή όπως άρμοζε σε βασιλείς εκείνη την εποχή γιατί Τον υποδέχτηκαν ως τον Βασιλέα του Ισραήλ. Ωστόσο η έλευση του Ιησού στην Ιερουσαλήμ συμβολίζει την είσοδό Του στα μαρτύρια που επακολουθούν με αποκορύφωμα την Σταύρωσή Του.

Τα ονόματα που γιορτάζουν σήμερα

Σήμερα, Κυριακή 13 Απριλίου, σύμφωνα το εορτολόγιο γιορτάζουν επίσης όσοι φέρουν τα ονόματα Γερόντιος, Μαρτίνος, Μαρτίνη, Μαρτίνα, Τίνα.

Άγιος Μαρτίνος πάπας Ρώμης και δύο Επισκόπων

Ο Άγιος Μαρτίνος, Επίσκοπος Ρώμης, γεννήθηκε στην κεντρική Ιταλία, στο Τόδι της Ομβρικής. Έγινε Πάπας Ρώμης την εποχή που την Εκκλησία ταλαιπωρούσε η αίρεση των Μονοθελητών. Δυστυχώς, τότε και η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης είχε πέσει στα δίχτυα αυτής της αίρεσης, διότι ο Πατριάρχης Παύλος ο Β’ ήταν υπέρμαχος του Μονοθελητισμού, μαζί με τον αυτοκράτορα Κώνστα τον Β’ . Ο Πάπας Μαρτίνος, υπέρμαχος της Ορθοδοξίας, προσπάθησε με επιστολή του, αλλά και με ειδικούς απεσταλμένους κληρικούς, να επαναφέρει τον Πατριάρχη Παύλο στο ορθόδοξο δόγμα. Μάταια, όμως. Ο Πατριάρχης, επηρεαζόμενος από τον αυτοκράτορα, επέμενε στο Μονοθελητισμό και εξόρισε τους απεσταλμένους του Μαρτίνου σε διάφορα νησιά. Μάλιστα, ο Κώνστας ο Β’ έστειλε και συνέλαβαν με δόλο και τον ίδιο το Μαρτίνο. Και αφού τον οδήγησαν αιχμάλωτο στην Κωνσταντινούπολη, κατόπιν τον εξόρισαν στη Χερσώνα. Εκεί, πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου του 655 μ.Χ., αφού κυβέρνησε την εκκλησία του έξι χρόνια. Το σπουδαιότερο, όμως, είναι ότι ο θάνατος τον βρήκε αγωνιζόμενο στις επάλξεις της Ορθοδοξίας, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας. Δηλαδή, να διδάσκει ορθά, χωρίς πλάνη, το λόγο της αλήθειας. (Η μνήμη του, από ορισμένους Συναξαριστές, επαναλαμβάνεται στις 20 Σεπτεμβρίου).

Μαζί με τον Άγιο Μαρτίνο εξορίστηκαν στη Χερσώνα και δυο ακόμα Επίσκοποι, όπου μετά από πολλές ταλαιπωρίες πέθαναν.