Διαφορές

Του Γιάννη Πρετεντέρη – Να είμαστε σοβαροί. Κανείς δεν περίμενε να λύσουν ο Μητσοτάκης κι ο Ερντογάν τις ελληνοτουρκικές διαφορές χθες στη Νέα Υόρκη.

50 χρόνια (αν όχι περισσότερα…) κυκλοφορούν αυτές οι διαφορές με αναρίθμητους πρωθυπουργούς και προέδρους. Σιγά που θα λυθούν τώρα.

Συνεπώς η αναβολή της συνάντησης δεν αλλάζει κάτι, αν δεν κρύβει κάτι από τουρκικής πλευράς.

Αλλά ας είμαστε καλόπιστοι. Ελπίζω όλοι να συμφωνούν πως είμαστε μια κανονική χώρα. Και μια κανονική χώρα που δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση (μακριά από εμάς…) διατηρεί κανονικές σχέσεις, επικοινωνία και επαφές με όσες χώρες δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση.

Και με την Τουρκία; Και με την Τουρκία. Και με τον Ερντογάν; Προφανώς. Αυτός είναι πρόεδρος της Τουρκίας.

Τις τελευταίες μέρες με έχει εντυπωσιάσει η συγχορδία μερίδας του ακροδεξιού αλλά και του ακροαριστερού Τύπου για τις σχέσεις του Ερντογάν με τον Τραμπ. Που τον καλεί και τον κουβεντιάζει και τον παζαρεύει.

Από κοντά και κάποιοι χάπατοι της ΝΔ που έχουν μάθει να κάνουν τα κοκοράκια.

Απορώ. Θαυμάζουν τον Ερντογάν; Θα ήθελαν δηλαδή να τον έχουμε πρόεδρο; Θα καμάρωναν με έναν Ερντογάν στα διεθνή πηγαινέλα;

Διότι ο Τραμπ ούτε τον Μακρόν γουστάρει, ούτε τον Μερτς, ούτε την Ούρσουλα, ούτε τους άλλους δικούς μας. Και, παιδιά, αυτοί είναι οι δικοί μας. Ούτε ο Τραμπ, ούτε ο Ερντογάν.

Άσε που ο Τραμπ (όπως δήλωσε) μισεί τη μισή Αμερική που είναι αντίπαλοί του σε αντίθεση με την Ελλάδα όπου ο Μαργαρίτης (όχι ο τραγουδιστής, ο άλλος του ΠαΣοΚ) μισεί μόνο το 30% που είναι ΝΔ. Πάλι καλά.

Κάποια στιγμή λοιπόν θα πρέπει να αποφασίσουμε με ποιους είμαστε και με ποιους θέλουμε να είμαστε.

Δεν είναι δύσκολο. Αρκεί να ξεφύγεις από το φούμαρο και το φύκι που υποδύεται τη μεταξωτή κορδέλα.

Προφανώς οι ΗΠΑ του Τραμπ θέλουν να αναβαθμίσουν τον ρόλο της Τουρκίας του Ερντογάν και τις σχέσεις τους μαζί της είτε για λόγους γεωπολιτικής εκτίμησης, είτε για να την σπάσουν στους Ευρωπαίους, είτε για να βγάλουν κανένα φράγκο.

Από όσο ξέρω οι ΗΠΑ είναι ανεξάρτητη χώρα και η πολιτική της δεν εγκρίνεται από το Μέγαρο Μαξίμου, ούτε από την ελληνική Βουλή.

Η Ελλάδα ευθύνεται για τη δική της πολιτική, τις δικές της συμμαχίες, το δικό της στράτευμα, τους δικούς της εξοπλισμούς.

Επειδή μάλιστα είναι μια κανονική χώρα διαλέγεται με όσες χώρες έχουν διάθεση να λέμε δυο κουβέντες.

Και με την Τουρκία; Και με την Τουρκία. Και με τον Ερντογάν; Προφανώς. Αν δεν κάνω λάθος αυτός είναι πρόεδρος της Τουρκίας.

Πηγή: tovima.gr