Η πολιτική ως χρέος, όχι ως φιλοδοξία

Του Αθανάσιου Ι. Σκορδά-Η στάση του Σαμαρά υπενθυμίζει πως ο ρόλος του πολιτικού δεν είναι να ακολουθεί τον άνεμο των εντυπώσεων

Η πρόσφατη συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά επιβεβαίωσε κάτι που συχνά λησμονείται στη δημόσια ζωή: ότι η πολιτική, όταν ασκείται με συνείδηση ευθύνης, παραμένει πράξη χρέους και όχι εργαλείο φιλοδοξίας.

Σε μια εποχή όπου η επιφανειακή διαχείριση, η επικοινωνία και ο τακτικισμός τείνουν να υποκαταστήσουν τη στρατηγική σκέψη, η στάση του Σαμαρά υπενθυμίζει πως ο ρόλος του πολιτικού δεν είναι να ακολουθεί τον άνεμο των εντυπώσεων, αλλά να χαράσσει κατεύθυνση. Δεν μιλά για να επανέλθει· μιλά γιατί αισθάνεται την ανάγκη να καταθέσει εμπειρία, συνέπεια και εθνική αγωνία.

Ο λόγος του -ακόμη κι αν κάποιος διαφωνεί με το ύφος- έχει σαφήνεια και ουσία. Θέτει εμφατικά τα θεμελιώδη: την ανάγκη για συνεκτική εθνική στρατηγική που να υπερβαίνει τις συγκυρίες και να χαράζει σταθερή γραμμή στα εθνικά θέματα, για παραγωγική ανασυγκρότηση, όχι ως σύνθημα, αλλά ως προϋπόθεση εθνικής ανεξαρτησίας και κοινωνικής συνοχής, για δημογραφική αναγέννηση ως απάντηση στο υπαρξιακό πρόβλημα του ελληνισμού και για θεσμική λειτουργία της δικαιοσύνης ως προϋπόθεση εμπιστοσύνης έναντι του κράτους και της εξουσίας.

Αυτές δεν είναι θέσεις ενός πρώην πρωθυπουργού που σχολιάζει από απόσταση· είναι υπενθυμίσεις ενός ανθρώπου που εξακολουθεί να αισθάνεται χρέος απέναντι στη χώρα και την παράταξή του. Μιλά με τη γλώσσα ενός ανθρώπου που έχει δοκιμαστεί στην ευθύνη της διακυβέρνησης και γνωρίζει ότι τα μεγάλα ζητήματα της χώρας απαιτούν βάθος, συνέχεια και αντοχή — όχι πρόσκαιρα συνθήματα.

Δεν έχει ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες ούτε επιζητεί ρόλο. Ωστόσο, οι λύσεις στα προβλήματα των ημερών μας δεν θα προκύψουν από παρθενογένεση αλλά από την “επιστράτευση” και συνύπαρξη αφ’ ενός νέων πολιτικών με γνωστική επάρκεια αφ’ ετέρου πολιτικών με εμπειρία, θεσμική μνήμη και καθαρό πατριωτικό κριτήριο. Σε μια εποχή αστάθειας και διεθνών ανακατατάξεων, η χώρα έχει ανάγκη από ανθρώπους που γνωρίζουν πώς να σταθούν όρθιοι σε δύσκολες αποφάσεις και να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη.

Στην πολιτική, οι φωνές με σταθερή πυξίδα δεν κάνουν θόρυβο — αλλά αφήνουν ίχνος. Και το ίχνος αυτό λειτουργεί ως μέτρο σύγκρισης για όλους μας: υπενθυμίζει ότι ο συμβιβασμός δεν είναι ρεαλισμός και ότι ο πατριωτισμός δεν είναι σύνθημα, αλλά στάση ευθύνης.

Όσοι βλέπουν στην πολιτική κάτι περισσότερο από διαχείριση ισορροπιών, από “την ησυχία και το βόλεμα” τους που πλασάρουν ως “σταθερότητα”, αναγνωρίζουν στον λόγο του Σαμαρά ένα σταθερό σημείο αναφοράς. Όχι επειδή συμφωνούν σε όλα, αλλά επειδή κατανοούν ότι οι σταθερές αξίες είναι το μόνο αντίβαρο στις «λογικές» των εύκολων και εύπεπτων απαντήσεων.

*Ο Αθανάσιος Ι. Σκορδάς είναι πρ. Υφυπουργός Ανάπτυξης

Πηγή: Ναυτεμπορική