Τα τελευταία λόγια του πρίγκιπα Φρειδερίκου του Λουξεμβούργου πριν πεθάνει

Πάλεψε γενναία με την ασθένειά του μέχρι το τέλος

Ο πρίγκιπας Φρειδερίκος, ο μικρότερος γιος του πρίγκιπα Ροβέρτου του Λουξεμβούργου και της πριγκίπισσας Τζούλι του Νάσσαου, πέθανε στις 1 Μαρτίου, μετά από μάχη με μια σπάνια γενετική ασθένεια. Την τραγική είδηση του θανάτου του ανακοίνωσε ο πατέρας του, με μια συγκινητική δήλωση που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του ιδρύματος POLG, το οποίο είχε ιδρύσει ο ίδιος ο Φρειδερίκος για να υποστηρίξει την έρευνα και τη θεραπεία της ασθένειας..

«Με βαθύτατη θλίψη, θα θέλαμε η γυναίκα μου και εγώ να σας ανακοινώσουμε τον θάνατο του γιου μας», ξεκίνησε τη μακροσκελή δήλωσή του ο πρίγκιπας Ροβέρτος και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στις τελευταίες στιγμές του γιου του στις 28 Φεβρουαρίου, ανήμερα της «Παγκόσμιας Ημέρας Σπάνιων Παθήσεων».

Εξήγησε ότι ο γιος του «βρήκε τη δύναμη και το θάρρος να αποχαιρετήσει τον καθένα μας ξεχωριστά, είχε ήδη πει όλα όσα είχε στην καρδιά του στη μητέρα του, η οποία δεν είχε φύγει από το πλευρό του τα τελευταία 15 χρόνια». Και πρόσθεσε: «Ακόμη και στις τελευταίες του στιγμές, η αστείρευτη αίσθηση του χιούμορ και η απεριόριστη καλοσύνη του τον ώθησαν να μας χαρίσει ένα τελευταίο αστείο, για να μας κάνει να χαμογελάσουμε».

«Με ρώτησε “Πατέρα, είσαι περήφανος;” Με το ζόρι μπορούσε να μιλήσει εδώ και αρκετές ημέρες, ωστόσο η διαύγεια αυτών των λέξεων ήταν τόσο εκπληκτική όσο και το βάρος της στιγμής», τόνισε ο Ροβέρτος και χωρίς δεύτερη σκέψη επιβεβαίωσε στον γιο του ότι ήταν πάντα ο «σούπερ ήρωάς» του.

«Ο Φρέντερικ ξέρει ότι είναι ο υπερήρωας μου, όπως είναι για όλη την οικογένειά μας και για πάρα πολλούς καλούς φίλους», συνέχισε στη δήλωσή του, προσθέτοντας αργότερα ότι ο γιος του «γεννήθηκε με μια ιδιαίτερη ικανότητα για θετικότητα, χαρά και αποφασιστικότητα».

«Πάλεψε γενναία με την ασθένειά του μέχρι το τέλος. Η λαχτάρα του για τη ζωή τον ώθησε να ξεπεράσει τις πιο δύσκολες σωματικές και ψυχικές προκλήσεις», συμπλήρωσε ο Ροβέρτος, κάνοντας έκκληση προς το κοινό να στηρίξει το έργο του ιδρύματος κρατώντας ζωντανή την παρακαταθήκη του γιου του.