Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη – Μου πέφτει βαριά η πολιτική με τα πληθωρικά καρυκεύματα, που σκεπάζουν την πρώτη ύλη. Μπορεί να είναι καλή. Δεν υποτιμώ τις πολιτικές δεξιότητες, το ταλέντο ή την ικανότητα του προσώπου να δημιουργεί ταυτίσεις. Δεν υποτιμώ και το ποσοστό δυνητικής ψήφου που καταγράφει σε ένα πολυκερματισμένο τοπίο.
Μου πέφτει, όμως, βαρύ το positioning, το image shaping, το επικοινωνιακό τσουνάμι και το rebranding που πάει τελείωσε, έγινε reload.
Κι ακόμη είμαστε στην αρχή. Δίνεται σε δόσεις η τροφή κι αυτό με κάνει προσεκτική, γιατί αναγνωρίζω την τακτική. Είναι σαν παραγγελιά σε έτοιμη μελωδία κι αυτός βάζει το κουστούμι του στιχουργού.
Εξασφαλισμένη η δημοσιότητα, που πολλαπλασιάζεται από το «πανηγύρι» των σόσιαλ, και δώστου αναφορές, ειδήσεις και διαρροές, και αποσπάσματα και βίντεο και λεπτομέρειες, και να τα παστέλια και να τα ξερολούκουμα, κι έρχονται κι άλλα μέχρι τις 24 του μήνα και βέβαια η παρουσίαση σε γκράντε θέατρο στις 3 του χριστουγεννιάτικου μήνα κι όλα σε θυμίζουν. Φίνο ποίημα και μετά (;) το μελετημένο βήμα ενός εκ των βασικών πρωταγωνιστών της περασμένης 15ετίας.
Αντιλαμβάνομαι ότι ο καταναλωτής (ναι, καταναλωτής στην πολιτική αγορά) τσιμπάει στο τρέιλερ, για να παρακολουθήσει και το επόμενο επεισόδιο. Όμως, η πάρα πολλή κορδέλα μπορεί να τον εκνευρίσει και το πακέτο να μην ανοίξει.
Ο χρόνος θα το δείξει. Και οι πωλήσεις και η κάλπη και η υπέρβαση του δράματος διαρκείας.
Δεν αποτελεί πρωτοτυπία. Ιδίως για δημόσια πρόσωπα, που προκαλούν ισχυρά φορτία, με θριάμβους και ήττες, ανατροπές, συγκρούσεις, σιωπές, επιστροφές, όπου μπλέκονται η σκηνοθεσία του παρελθόντος με την πολιτική μυθολογία.
Άλλωστε, με τι φτιάχνεται μια ιστορία; Τα ίδια υλικά προσλαμβάνονται διαφορετικά στην πορεία, βάσει και των συμβουλών από εταιρείες επικοινωνίας.
Δεν είναι το πολιτικό μάρκετινγκ κακό. Αρκεί να μην είναι το μοναδικό κουπί για τον προορισμό.
Πηγή: naftemporiki.gr
Ακολουθήστε μας στο Google News για να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα
