Δύσκολο να κρυφτούμε πίσω από στατιστικές

Του Δημήτρη Γ. Παπαδοκωστόπουλου- Άρθρο της γερμανικής εφημερίδας «Tageszeitung» συνοψίζει την κατάσταση της Ελλάδας λέγοντας ότι πρόκειται για μια χώρα με καλά δημοσιονομικά στοιχεία αλλά χρεοκοπημένους πολίτες

«H οικονομία είναι κλίμα», λέει ένα παλαιό απόφθεγμα, το οποίο δεν λαμβάνει απαραίτητα υπ’ όψιν τα νούμερα και τους δείκτες.
Αυτή η αίσθηση αφορά τόσο το καταναλωτικό κοινό όσο και τους επιχειρηματίες οι οποίοι, αναλόγως ο καθείς, προετοιμάζουν τις επόμενες κινήσεις τους στον τομέα τους. Και αν η αίσθηση δεν είναι καλή, αλλά προκαλεί δυσθυμία, τότε, όσο και να επιμένουν οι δείκτες ότι πάμε καλά, το πρόβλημα είναι σοβαρό.

Αυτό συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα και το παρατηρεί σε άρθρο της η γερμανική εφημερίδα «Tageszeitung», γνωστότερη ως «taz», που το συνοψίζει λέγοντας ότι πρόκειται για μια χώρα με καλά δημοσιονομικά στοιχεία αλλά χρεοκοπημένους πολίτες. Ίσως ακούγεται λίγο υπερβολικό αυτό το «χρεοκοπημένοι πολίτες», αλλά μην ξεχνάμε ότι περίπου 4 εκατ. ΑΦΜ -δηλαδή οι μισοί Έλληνες που κάνουν φορολογική δήλωση- χρωστάνε σήμερα στην εφορία.

Επιχειρηματολογώντας η «taz» αναφέρει ότι η Ελλάδα είναι προτελευταία στην Ευρώπη όσον αφορά την αγοραστική δύναμη των πολιτών, με τελευταία τη Βουλγαρία, ενώ οι τιμές έχουν αυξηθεί κατά 22% από το 2020. Αποδίδει, δε, τα καλά δημόσια οικονομικά στα φθηνά δάνεια -μετά τη χρεοκοπία-, που σημαίνει ότι εξυπηρετούμε χρέος με χαμηλούς τόκους, καθώς και στα υψηλά φορολογικά έσοδα, λόγω πληθωρισμού, τα οποία ενισχύει και ο ΦΠΑ με συντελεστή 24%. Η γερμανική εφημερίδα επισημαίνει ακόμα τη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού ως τον κυριότερο κλάδο της οικονομίας, ο οποίος, ωστόσο, ενώ αποφέρει πολλά έσοδα, δεν είναι ικανός να αντισταθμίσει πλήρως το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου.

Αυτά που λέει η «taz» είναι λίγο πολύ η γενική εικόνα της οικονομίας την οποία «διαβάζουν» οι ξένοι και συγκρίνουν με τα επίσημα νούμερα που δίνει η κυβέρνηση με τις δικές της εξηγήσεις.

Το κυριότερο, ίσως, σε αυτά που γράφει, είναι το συμπέρασμα που προκύπτει και αφορά τις προοπτικές της χώρας. Με αγοραστική δύναμη στα τάρταρα και μικρή αγορά, όπως είναι η Ελλάδα, δεν είμαστε από τις πρώτες επιλογές των επενδυτών.

Οι τελευταίοι, όταν επενδύουν, μετράνε τα συν και τα πλην και αναλόγως πράττουν. Αυτούς δεν μπορείς να τους γελάσεις με αμφίσημες στατιστικές, καθώς αντιλαμβάνονται μια χαρά πού ακριβώς στέκεται η χώρα. Η Ελλάδα κάποτε είχε βιομηχανία που απαξιώθηκε στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, με αποτέλεσμα ο τουρισμός να φαντάζει ως μονόδρομος και τούτο παρά τη χαμηλή παραγωγικότητα του κλάδου.

Από το 2009 μέχρι το 2023 η παραγωγικότητα της οικονομίας έπεσε κατά 16%, με τη μεγαλύτερη απώλεια να σημειώνεται στα καταλύματα και στην εστίαση (-5,2%). Αντίθετα, ανοδικά κινήθηκε στο διάστημα αυτό μόνο η παραγωγικότητα της βιομηχανίας, κάτι που δείχνει ποιες θα έπρεπε να είναι οι προτεραιότητες. Εμείς, όμως, επιμένουμε στις υπηρεσίες, που βοηθάνε το πολιτικό σύστημα να διατηρεί ένα μεγάλο αντιπαραγωγικό κράτος, το οποίο κρύβει πολλούς και συντηρεί τη διαφθορά.

Πηγή: Ναυτεμπορική